V. 65-letnia pacjentka po przebytym przed 3-tygodniami zawale mięśnia sercowego zgłosiła się na salę gimnastyczną w celu uczestniczenia w zleconym przez lekarza prowadzącego treningu cykloergometrycznym. Pacjentka zgłosiła fizjoterapeucie „krótki oddech”. Po podłączeniu do monitora fizjoterapeuta stwierdził szybki, miarowy rytm komór (160/min), z wąskimi zespołami QRS. Załamków P nie było widać. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:
1. przyspieszony rytm zatokowy
2. migotanie przedsionków
3. częstoskurcz nadkomorowy
4. częstoskurcz komorowy
5. migotanie komór
VI. W opisanej sytuacji należy:
A. zacząć ćwiczenia, bo takie zaburzenia rytmu są niegroźne i zwykle samoistnie ustępują w czasie wysiłku fizycznego
B. poczekać, aż zaburzenia rytmu ustąpią, i wtedy zacząć ćwiczenia
C. natychmiast wezwać lekarza, aby ten podjął decyzję dotyczącą dalszego postępowrania
D. niezwłocznie rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową
VII. Pacjent ma pokonać dystans 1 km. Podczas jakiego wysiłku wydatek energetyczny będzie największy :
1. marsz
2. marsz z kijkami - Nordic Walking
3. jazda na rowerze górskim
4. we wszystkich w/w wysiłkach wydatek jest taki sam
VIII. W ostatnich latach korekta czynników ryzyka u pacjentów z chorobą niedokrwienną w krajach Europy była wysoce niezadawalająca z wyjątkiem :
1. zaprzestania palenia tytoniu
2. redukcji nadwagi i otyłości
3. obniżenia stężenia cholesterolu
4. obniżenia ciśnienia tętniczego
5. poprawy poziomu glukozy.
IX. Rehabilitacja kardiologiczna jest kamieniem węgielnym wtórnej prewencji. A wtórna prewencja to :
1. zapobieganie wystąpieniu choroby metodami niefarmakologicznymi
2. zapobieganie nawrotowi choroby metodami niefarmakologicznymi
3. zapobieganie nawrotowi choroby metodami farmakologicznymi i niefarmakologicznymi
4. zapobieganie wystąpieniu choroby metodami farmakologicznymi
5. prawidłowe 1 i 2