scanD6

Przykład 6. Podział poziomy konta Należności od odbiorców

20 Należności od odbiorców

(Sp)	S© O O O		1.000,-	(2)
(I)	1.000,-		1.500,-	(3)
			2.000,-	(4)
	20-1	Region pd.-wsch.
(Sp)	5.500,-		1.000,-	(2)
			2.000,-	(4)
	20-1	-1 Firma ALFA
(Sp)	2.500,-		1.000,-	(2)

20-2 Region pd.-zach.

(Sp) 3.500,-	1.500,- (3)
(1) 1.000,-
20-1-2 Pozostali odbiorcy
(Sp) 3.000,-	2.000,- (4)

Pionowy podział konta polega na wyodrębnieniu z konta określonych zagadnień należących do zakresu tematycznego konta, lecz wymagających osobnej prezentacji. Konsekwencją podziału pionowego jest powstanie konta podstawowego i korygującego. Saldo konta korygującego może oddziaływać na konto podstawowe in plus lub minus.

Przykład 7. Podział pionowy konta Środki trwałe

Przykładem pionowego podziału kont jest wyodrębnienie z konta Środki trwałe (jako konta podstawowego) konta Umorzenie środków trwałych, które jest dla niego kontem korygującym o charakterze in minus.

Środki trwale    Umorzenie środków trwałych

iSp) 100.000,-		20.000,- (Sp)
		5.000,- (1)

Amortyzacja

(1)    5.000,-

100.000,-

20.000,-

5.000,-

(Sp) Środki trwałe (wartość początkowa środków trwałych) i Sp) Umorzenie środków trwałych (dotychczasowe umorzenie środków trwałych) ( 1) Odpis umorzeniowy środków trwałych za bieżący okres sprawozdawczy

\V_b = W_p - U = 100.000 - 25.000 = 75.000,-

W_b - wartość bieżąca środków trwałych W_p - wartość początkowa środków trwałych U - dotychczasowe umorzenie środków trwałych

Procesem odwrotnym do dzielenia kont jest łączenie kont. Łączenie kont polega na zastąpieniu większej liczby kont jednym kontem, w ten sposób, aby nowe konto objęło swoim zasięgiem taki sam zakres ewidencji, co konta łączone.

W procesie łączenia kont można wykorzystać dwie metody:

1) metodę kombinacji, która uwzględnia obroty wewnętrzne kont łączonych, co sprawia, że obroty konta skonsolidowanego są równe sumie obrotów kont łączonych,

47