de
0 , i i ■ ■ _i i « '
i—i—i i j—
400 500 HZ
[łosiu męskiego, objaśnienia
0 100 200 300
rO”KE3X! ;i—-,11S HZ F3—HAJCN - 13.S HZ
A9-KS2K! = -TS dS A3-HAJCN = 4.2 de
JAK3CJA CN 4c2S KrL
Ryc. 3.20. Komputerowe < pole gftoscwe fizjologicznego w tekście.
0 100 200 300 400 500 HZ
FO-KESKI = 169 HZ F0-HAJON = 24.1 HZ
A0-KESK1 = -15 dB A0-HAJON = 3.6 dB
JAKSOJA ON 3076 KPL
Ryc. 3.21. Komputerowe pole głosowe u chorej z androfonią, objaśnienia w tekście.
Ryc. 3.22. Fonogram wg Perelló i Tosi przedstawiający cechy zaburzenia głosu o typie hipofu nkcjonainym przed (linia ciągła) i po 30 leczeniu (linia przerywana).
30
4 0
60
80
100
9
0
Od góry do dołu; maksymalne natężenie głosu z odległości 3 m (dB), czas fonacji (s), zakres głosu w tonach, natężenie chrypki w stopniach wg Yanagi-2 u hara, czas przed wystąpieniem objawów zmęczenia w h, różnice między maksymalnymi objęto-ściami wydechowymi przy otwartym i zamkniętym nosie.
0
gram wg Perelló i Tosi (1974), na którym uwzględniono następujące parametry: 1) natężenie głosu w dB, 2) czas fonacji, 3) zakres głosu, 4) nasilenie chrypki oceniane subiektywnie lub sonograficznie, 5) czas przed wystąpieniem objawów zmęczenia w h, 6) różnice objętości powietrza przy maksymalnym wydechu przy otwartym i zamkniętym nosie.
Do metod badania narządu głosowego stosowanych nie w sposób rutynowy, w przypadkach wybranych oraz w badaniach naukowych należą opisane niżej.
3.2.2.8. HOLOGRAFIA
Jest trójwymiarową optyczną techniką badania drgań powierzchni ciała (skóra głowy, klatki piersiowej), podniebienia i fałdów głosowych w czasie fonacji z zastosowaniem promieniowania lasera rubinowego. Obraz trójwymiarowy powstaje w następstwie interferencji światła laserowego odbitego od powierzchni drgającej oraz biegnącego bezpośrednio od źródła promieniowania. Na ryc. 3.23 przedstawiono oscylogram fonacji samogłoski „a”.
Ryc. 3.23. Interferogram drgania podniebienia miękkiego i oscylogram głoski „a” o Fo P 268 Hz (wg Pawłowskiego).
125