nego. Wykorzystałem tu m.in. materiały opublikowane w Poradniku fonetycznym dla natężycie li i w pracy I.Styczek Badanie i kształcenie słuchu fonem a tycznego.
Prezentowane tu materiały do badania i kształcenia mogą być uzupełniane przez tych praktyków, którzy dobrze przyswoili sobie wiedzę i szeregu dyscyplin naukowych lingwistyki, przede wszystkim z fonologii i fonetyki współczesnego języku polskiego.
Wdzięczny będę za uwagi, które pozwolą przygotować następne wydanie zgodnie z życzeniami odbiorców tej publikacji.
W literaturze medycznej, psychologicznej, pedagogicznej i logopedycznej pojęcia duch fonemowy (fonologiczny) i fonetyczny nie występują. O słuchu fonologicznym i fonetycznym piszę w Poradniku fonetycznym dla nauczycieli". W rozdziale 5 zatytułowanym Rozwój sprawności artykulacyjnej dziecka podałem definicję obu pojęć. Czytamy tam: '‘Najważniejszy funkcją języka jest funkcja komunikatywna. Zaburzenia w komunikacji językowej mogą być spowodowane nierozróżnianicm elementarnych jednostek języka, jakimi są fonemy. Dziecko łączy dwie klasy głosek stanowiące wdanym języku dwa różne fonemy w jedną klasę. Zaburzenia tego typu nazwiemy zaburzeniami słuchu fonologicznego. Jest to bardzo poważne zaburzenie. Uniemożliwia ono prawidłowy koniaki z oto-c/cnicm*,./§juch fonetyczny zastał tam Zdefiniowany jako zdolność odróżniania głosek i zjawisk prozodycznych: W Poradniku zamieściłem również test obrazkowy do badania słuchu fonologicznego i uwagi o badaniu słuchu fonetycznego. Podałem również przykłady ćwiczeń kształcących słuch fonologiczny i fonetyczny.
W literaturze mówi się o słuchu fonematycznym, słuchu mownym lub percepcji foncmutyczncj. Na różnice terminologiczne zwrócę tu jeszcze uwagę Również o słuchu fonematycznym traktuje artykuł J.T.Kani,,,t w którym obok literatury przedmiotu autor
IM
m
U RocAaw&Ui, PcraAiik furtt-yfjny Sa naucrycieil, Wmit^ł 19X1, 1986 l.TJCaaii, Sitteh /enematy-my, » t.mgtui 197<1, x. XIX. *• U-34.