1
jest bardzo :cksvęznv.
^ *
głównie uszkadza czynność krwiotwórczą szpiku kostnego : neutropenia poniżej 1000/ul., trombocytopenia rzędu 20 000/ul. inne objawy niepożądane :o : zaburzenia czynności DUN : oprócz bólów i zawrotów głowy mogą wystąpić zaburzenia myślenia : Jrsawki
poza rym objawy żcłąćkowc-je irowe :nudności, 'wymioty, biegunki jest bezwzględnie przeciwwskazany u kobiet w :iazy i w okresie laktacji Ze względu na znaczną toksyczność powinien być stosowany tylko w zagrażających życiu zakażeniach CMV u chorych z upośledzona odpornością immunologiczna.
Arabinozyd adeniny. Ulega wewnątrzkomórkowej fosforylacji do trifosforanu hamującego konkurencyjnie polimerazę DNA wirusów grupy opryszczki wbudowana zostaje także do końcowych fragmentów wirusowego DNA, powodując przerwanie syntezy.
Wrażliwe na wićarabinę są wirusy opryszczki ,£psteina-3arr, ospy oraz wirusa B zapalenia wątroby, a także słabo, wirus cytomegaiii. Lek jest stosowany w opryszczkowym zapaleniu rogówki, przewyższając idoksurydynę i triflurydynę.
Poważna jego zaleta :est możliwość stosowania doustnego.
Postaci pozajelitowe leku są stosowane w opryszczkowym zapaleniu mózgu (wlewy dożylne), w leczeniu miejscowych i uogólnionych zakażeń wirusem półpaśca Varicella zoster virus VZV u chorych ze zmniejszoną odpornością immunologiczną oraz
w przypadkach wirusowego zapalenia wątroby typ B.
Jest nieskuteczna w opryszczce narządów płciowych, niezadowalające wyniki uzyskano w zakażeniach wirusem Cytomegaiii. Wićarabina działa teratogennie i mutagennie, może uszkadzać szpik a także wywierać działanie rakotwórcze.
W przypadku uszkodzenia nerek niebezpiecznie zwiększa się we krwi stężenie toksycznego metabolitu widarabiny - arabinozydu hipoksantyny.
Również staje się aktywna po przemianie do trifosforanu, nie działa jednak wybiórczo, ponieważ zostaje wbudowana także do
DNA gospodarza.
Współczynnik terapeutyczny jest niski, ze względu na złą rozpuszczalność w wodzie jest stosowana tylko miejscowo w opryszczkowym zapaleniu rogówki.
Hamuje syntezę nukieotydów guaninowych oraz aktywność polimerazy RNA.
Zakres przeciwwirusowego działania leku jest szeroki, obejmuje większość wirusów RNA i DNA, szczególnie działa na wirusy grypy A i 3, grypy rzekomej i wścieklizny, słabiej na wirusy grupy opryszczki, ospy krowiej i nagminnego zapalenia przyusznic oraz retrowirusy.
Działanie przeciw w \rusow e r\bawirvtvy ustępuje jednak amantadynie, wydaje się być szczególnie przydatne w leczeniu gorączki Lassa oraz w śródmiąższowym zapaleniu płuc u noworodków.
Działanie podobne do idoksurydyny, staje się aktywna po wewnątrzkomórkowej fosforylacji (przy udziale kinazy tymidynowej) do trifosforanu wbudowywanego następnie do DNA wirusa, a także DNA komórek gospodarza. Jest lekiem niewybiórczym o małym współczynniku terapeutycznym. Stosowana miejscowo w opryszczkowym zapaleniu rogówki.
0 tym leku bliżej przy środkach stosowanych w leczeniu AIDS.
Związek nienukieozydowy, syntetyczna pochodna kwasu pirofosforowego. Stosowany w nawracających zakażeniach skóry i błon śluzowych wirusem opryszczki, oporne na leczenie acyklowirem (zarówno opryszczka warg, skóry jak i narządów płciowych). Preparat:
Foscayir flakony do wlewów po 250 i 500ml, 1 ml zawiera 24 mg Triapten krem 2% tuba2g 5g lOg
Inhibitor/ neuraminidaz wirusa gry py, których aktywność warunkuje uwolnienie świeżo wytworzonych cząstek wirusa z komórki
1 dalsze rozprzestrzenianie w organizmie. Hamują patogenność wirusa grypy A i B, skracają czas występowania objawów grypy
Wskazania :
leczenie grypy do 2 dni od wystąpienia objawów, zapobiegawczo po kontakcie z osobą z rozpoznaną grypą, nie stwierdzono skuteczności u osób z upośledzoną odpornością
Działania niepożądane*, nudności, wymioty, biegunka, zapalenie oskrzeli, bóle i zawroty głowy Dawkowanie: 75 mg 2 razy dzienne przez 5 dni, zapobiegawczo 75 mg raz na dobę przez okres 6 tyg.
Preparat: Tamif !u - kaps. 0,075