3.- urządzenia GPS odbierające i przetwarzające sygnał z satelity w celu określenia położenia geograficznego.
Żeby określić pozycje potrzebne jest zebranie informacji, z co najmniej 4 satelitów (4 konieczne, 5 i dalsze do kontroli, 6-7 w geodezji) Ten rodzaj pomiarów z zastosowaniem jednego odbiornika stosowany w nawigacji lub w pomiarach pozycji odbiornika w przyjętym
W zależności od klasy odbiorników GPS możemy uzyskać dokładności od kilku do kilkudziesięciu metrów.
W geodezji nie wyznacza się z pomiarów GPS pozycji za pomocą jednego odbiornika bez wartości kontrolnego wektora przestrzennego wyznaczonego przez środki dwóch odbiorników. Dokładność do 1 mm /lkm.
Wyróżniamy dwie metody pomiarów
1- metoda statyczna - odbiorniki stoją" jeden na znanym punkcie drugi na meznanym (wyznaczanym) In dłużej stoją tym dokładniejszy pomiar ( do 5 km- 30min- wymóg by otrzymać dokładność lmm)
2- system kinematyczny (RTK) - jeden odbiornik na znanym punkcie drugi wędruję stojąc na nieznanych (wyznaczanych) punktach kilka minut ( na każdym). Przyjmuje się że wszystkie obliczenia obejmujące-pomiar bazy statycznej są takie same. Dokładność lOmm. n ie ma niestety 100% pewności wyznaczania współrzędnych, dlatego tez pomiar wykonujemy 2 razy( wracając po tych samych punktach) by wyeliminować błędy i przekłamania polegające na m.in. odbiciu fal elektromagnetycznymi
Musi być dodatkowo zapewniona łączność do wprowadzania poprawę.
Przyczyny błędów:
- zmienność orbit do 50m( satelity spadają)
- wielotorowość,
- atmosfera (troposfera 3 m, jonosfera od 5 do 100 m),
- nieciągłość faz około 19cm (N)
a- pseudo odległość (kodowe): C/A - 3-30m (n=300m)
P- 0,3-3m (N=30)
b- faza funkcji nośnej (p(N=19cm)
Zastosowanie:
- kopalnictwo odkrywkowe
- pomiary budowlane, odległość punktów przemieszczeń budynków na obszarach górniczych