Innym istotnym czynnikiem sprzyjającym koagulacji wytrącanego osadu siarczków oraz AKOHh i CrfOHb. jest ogrzewanie roztworu do wrzenia.
Pamiętać musimy o jeszcze jednym niebezpieczeństwie . Roztwory zasadowe (jak np. NH3aq), pochłaniają C02 z powietrza:
C02 + 2 NH3aq + H20 <2 C032~ + 2NH/
Tworzące się w buforze amonowym jony C032", są odczynnikiem strącającym 4 grupę kationów.
W sytuacji niekorzystnej (gdy powstaje duże stężenie jonów C032”, a stężenia jonów Ba2*, Sr2* i Ca2ł są niewielkie), kationy 4 grupy mogą wytrącić się całkowicie, razem z kationami 3 grupy, np:
Ba2’ + COj2~ BaCO,
Gdy w toku analizy systematycznej dojdziemy do strącania węglanów 4 grupy, stwierdzimy że żaden osad już nie powstaje.
3.2. Wybrane reakcje kationów 3 grupy
Dokonamy teraz przeglądu reakcji kationów 3 grupy z podstawowymi odczynnikami. Zacznijmy od AKT w buforze amonowym. Powstający na drodze hydrolizy H2S dysocjuje dwustopniowo wytwarzając jony HS~ i S2 . Zapiszmy reakcje wytrącania siarczków:
■\
> czarne z
Fe2’ + S2' St FęS 2 Fe5* + 3S2" S Fęi§j Co2’ + S2~ cc-CoS Ni2’ + S2' 2 a-NIS
Zrf' S2 ^ ZnS biały
Mn2‘+ S2 MnS różowy (cielisty)
Na szczególną uwagę zasługują tu siarczki oznaczone symbolem a. CoS i N]S wytrącają się jako odmiana (lub modyfikacja) a . Zaraz po strąceniu, jest ona dość dobrze rozpuszczalna, np. w rozcieńczonym HCI.
Z upływem czasu, odmiana a przekształca się w znacznie trudniej rozpuszczalne odmiany p i y. Ich powstanie stanowi podstawę oddzielania obu p-siarczków od reszty siarczków 3 grupy . "Reszta” jest rozpuszczalna w IM HCI (bezogrzewania).
p-CoS i 6-NiS wymagają dodatkowo działania utleniacza, jak np. 6M HCI + 3% H2O2 albo woda królewska (na gorąco):
T
£o§ + H2O2 + 2 Hł — Co2* + S° + 2 H20
c/Juny
CoS 2 Co2+ + S° + 2e 1
H202 + 2 H+ + 2 c 2 2H20 1
W szerszych zestawieniach wartości Kso można zauważyć , że iloczyny rozpuszczalności odmian p i y są o 4-5-6 rzędów wielkości mniejsze niż odmian a (co odpowiada rozpuszczalnościom mniejszym o 2-5-3 rzędy).
Rozpuszczenie typowego siarczku 3 grupy w rozcieńczonym HCI lub H2SO4 ma postać:
ZnS + 2 H* -> Zn2+ + H2St
Szczególne zachowanie F^Sj polega na redukcji Fe2' przez H2S w środowisku kwaśnym. Produktami reakcji są: Fc2\ S° i H2ST. Możemy wyróżnić tu 2 etapy:
55