skanuj0038

p

„Prawy palcu wskazujący, pokaż wszystkim drogę.

Czy do przodu? Czy do tyłu?” „Tylko w prawo mogę!”

Dzieci stoją w szeregu lub w rozsypce, twarzą zwrócone w tę samą stronę.

1. i 2. Unoszą prawą dłoń z wyprostowanym palcem

wskazującym na wysokość oczu i mówiąc, patrzą na palec.

3.    Wypowiadają trzeci wers wierszyka z intonacją pytającą

i jednocześnie pokazują palcem wskazującym kierunek do przodu, a potem do tyłu.

4.    Energicznie wyciągają w bok prawą rękę z wyprostowanym palcem wskazującym.

Zabawę można powtórzyć kilkakrotnie, przed każdym powtórzeniem polecając dzieciom, aby stanęły twarzą w inną stronę niż dotychczas (wszystkie w tę samą lub każde dziecko w wybraną przez siebie stronę). Dzięki temu dzieci mogą się przekonać, że „w prawo” to nie zawsze w tę samą stronę i że zależy to od tego, jak jest się ustawionym w przestrzeni.

To są palce prawej dłoni pierwszy, drugi, w środku trzeci... Ten środkowy jest największy, inne są jak jego dzieci.

Dzieci stoją w szeregu lub w rozsypce, twarzą zwrócone w tę

samą stronę.

1.    Unoszą otwartą prawą dłoń i prezentują palce.

2.    Rytmicznie otwierają kolejne palce: kciuk, wskazujący, środkowy.

3.    Wspinają się na palce i jak najwyżej unoszą wyprostowaną prawą rękę, przesadnie akcentując słowo „największy”.

4.    Kucają i prawą dłonią trzymaną nisko nad podłogą pokazują, jakie małe są pozostałe palce.

77