t
PIELĘGNOWANIE CHOREGO UNIERUCHOMIONEGO - Oprać. G.Pastucha
Celem opieki nad chorym unieruchomionym jest zapobieganie powikłaniom zagrażającym pacjentom długotrwale unieruchomionym, poprawa ich komfortu życia oraz wdrażanie rodziny do samoopieki. Nasze działania uzależnione są od możliwości ruchowych pacjenta (stanu ogólnego chorego!) - nie należy go wyręczać lecz pomagać, stwarzać możliwości do samoopieki i samopielegnacji, co jest istotnym ćwiczeniem usprawniającym i korzystnie wpływającym na psychikę chorego._
Zagadnienia mające wpływ na powstawanie problemów pielęgnacyjnych
Konsekwencje nie rozwiązania problemu
Postępowanie pielęgnacyjne
1.Samopoczucie pacjenta:
- poczucie zagrożenia, niepokój
- poczucie zależności od osób trzecich, konieczność korzystania z pomocy
1. zaostrzenie objawów, niekorzystny przebieg choroby
2. brak współpracy, utrudniony przebieg procesu leczniczo-pielęgnacyjnego
3. zmienność nastrojów 7 depresja, zamknięcie w sobie (pozorna obojętność), agresja
Rozmowa z pacjentem mająca na celu:
- stworzenie przyjaznej, życzliwej atmosfery
- wyjaśnienie konieczności pozostawania w łóżku, ewentualnie ograniczenia aktywności ruchowej
- umożliwienie kontaktu z najbliższymi (ale i pod dyskretną kontrolą - pacjent w wyniku odwiedzin nie może być zmęczony lub podenerwowany)
- uspokojenie pacjenta, iż stan unieruchomienia jest przejściowym
- zapewnienie optymalnych warunków do wypoczynku i snu
- zapewnienia intymności przy wykonywaniu czynności higienicznych
- ustawienie w bliskości niezbędnych dla pacjenta rzeczy -zapewnienie bezpieczeństwa - częsta obecność przy chorym, czasami dodatkowo zabezpieczenie chorego drabinkami
- podawanie ewentualnie zleconych leków uspakajających wg karty zleceń
I