PŁUCZKA WIERTNICZA
5. Zapobieganie obsypywaniu się ścian otworu przy przewiercaniu słabo zwięzłych warstw skalnych. Dotyczy płuczek iłowych.
6. Utrzymywanie w stanie zawieszenia okruchów skalnych podczas przerw w obiegu płuczki. Podczas wiercenia długich otworów ze względu na możliwość wystąpienia przerw w obiegu płuczki (dokładka żerdzi, wymiana świdra, awaria urządzenia wiertniczego) płuczka musi mieć zdolności tiksotropowe czyli możliwość przejścia ze stanu płynnego w galaretowaty z chwilą jej unieruchomienia oraz powrót do stanu płynnego w momencie wprawienia jej w ruch.