skan01

Tł> '    —

*

CD G

(D

*G>

©

■    ©

©

'» '-i ,V    •    ^

• j *-V?    •:-

3 •©

■    *• ;    »« ^r4 -

■#v'4

I O

(S

'■ -Q

0

\\ \ ;

rj,

•l

*v>

15.

16.

17.

©

■ ^"-i Ll/K‘ł

Falą "Stojąca - powstaje podczas interferencji fali padającej i odbitej, czyli nakładanie się fal rozchodzących w przeciwne strony

Eocrga/ali.- rozchodzenie się fali polega na przenoszeniu energii (nie materii), do cząsteczek położonych coraz dalcjm^&lr

Natężenie fali - wyraża liczbowo ilość energii przenoszonej w jednostce czasu pizez jednostkę powierzchni ustawionej prostopadle do kierunku rozchodzenia się fali (W/m“)    3 - Ij • V    fysli

Gęstość energii fali - ilość energii przypadającej na jednostkę objętości. I = W ♦ V {W - gęs^osć; V - prędkość fali).

W = (o*U₀-)/2 {5 - gęstość ośrodka: prędkość ruchu harmonicznego} ^ U o ~ GjulL p C -kula. pr. -> Uo^: co -> Źródło dźwięku - ciaio drgające o częstotliwości od 16Hz do 20kHz (poniżej 16Hz - infradrwięki, powyżej 20kHz

- ultradźwięki), np; źródłem dźwięku jest struna    PU-¹—<; g^c^ctu oyU /oźau-ź

Akustyka - zajmuje się falami sprężystymi    ł*'^tV _uo»co

Pole akustyczne - przestrzeń wypełniona falami dźwiękowymi - słyszalnymi (najbardziej rozpowszccliniona fala akustyczna to fala płaska powietrzna)

Wrażenia słuchowe:    •

-    ton (dźwięk ó określonej częstotliwości)

-    dźwięki .(wrażenia słuchowe będące wielokrotnościami tonów[mówimy, że dźwięk posiada poziom głośności n-tonów jeżeli Słyszymy go tak samo jak dźwięk o częstotliwości 1000Hz i poziomic natężenia n dB])

-    szmery (dźwięki b różnych częstotliwościach)

Wielkości charakteryzujące dźwięk:

a.    Obiektywie (można zmierzyć)

-    długość ^sfalt^v

- prędkość '    ^ł

-    częstotliwość

-    ciśnienie akustyczne (dodatkowe ciśnienie ponad ciśnienie równowagi ośrodka (dB])

-    natężenie dźwięku (stosunek mocy akustycznej do pola powierzchni ustawionej prostopadle do kierunki! propagacji dźwięku. I = P/S [VV/m“]

b Subiektywni (osobliwe odczucia)

-    wysokość dźwięku (zależy od częstotliwości, mała częstotliwość tony niskie)    .

-    barwa dźwięku (brzmienie) *    gf yf ^    () J

głośność    ^    ly⁷ O (f    ^#

Prawo Wcbcra-Fehnera (empiryczne) - dający się zauważyć przyrost głośności dźwięku (wrażenie słuchowe), nie ° jest proporcjonalne do przyrostu natężenia lecz do względnego przyrostu natężenia:    £i = const*(5l/li

Charakterystyki korekcyjne (wprowadzono gdyż nasze ucho nie odbiera dźwięków w systemie prostokątnym):

^ fala sinusoidalna = ton prosty -widno -¹ tonowe

-widmo szerokopasmowe    . ...

Podział pasm (wprowadzono przy' ocenie dźwięku [hałasu]): ł oktawy: 31.5;|3: 125; 250; 500; 1000; 2000; 4000; 8000; 16000 Hz

b.    tercje = 1/3 oktawy: 31,5; 40;, 50; 63; 80: 100; 125; 160; 200; 250 Ud. Hz Wartość skuteczną. uśpienia akustycznego:

Pik" “ i2 • M -fp-(t)dt y. =» p,_k =    ♦— dla przebiegów sinusoidalnych

Hałas (Tażdy d^vię^*i«pdJi\vy(dźwick^Xpo\vyżej 85dB trwający przez dłuższą chwilę], uciążliwy(dźwięk poniżej S5dB trwający przez dh®zy czas], nieprzyjemny i niepożądany). Tnvale przebywanie w hałasie powoduje ubytek słuchu, np. 20ląt - l.?dB^0ląj$7IScLB; 801at - 44dB. Za trwały ubytek słuchu uważa się wartość 30dB jako średnia arytmetyczna .dla czę^otlA^^^l.OOO, 2000, 4000 dB

Element opty'ki geometry^ng^bwądT aido błędnego wniosku, że granice cienia mogą być ostre. W rzeczywistości są rozmyte i składają sic z prążko^Fakt ten tłumaczymy przy założeniu, że światło jest fala.

FaJa świetlna zachowuje się ją^mccbanicżua:

-    gną się na przeszkodach .

-    oddziałują ze sobą. wzmacniają wygaszają się

-    przechodząc przez małe otwory' zachowują się zgodnie z zasadą Hoygcns’a (każdy punkt ośrodka, do którego doszło czoło fali jest źródłem nowej fali kulistej)

Fale elektromagnetyczne - polegają na rozchodzeniu się drgającego pola elektrycznego (związanego z nim pola

magnetycznego)

Falc świetlne zachowują się podczas interferencji (nakładania się) zgodnie z zasadą superpozycji i spełniają ją ściśle. Według tej zasady jeżeli przez jakiś obszar w przestrzeni przechodzi 2 lub więcej fal to każda z nich zachowuje się lak jakby innych nie było. Fale świetlne nic potrzebują ośrodka rozchodzą się w próżni. Równartie fałi świetlnej: A = A_csin(2K(t/T-.x/X) + 5] {A - dla fal świetlnych jest to natężenie pola elektrycznego)

Spójność fal świetlnych- - stabilność fazy fali zarówno w przestrzeni jak i czasie (spójność przestrzenna i czasowa

-    obie fale są tej samej długości i tej samej amplitudzie). Przez stabilność w przestrzeni rozumiemy ustalony

związek faz pomiędzy/ 2 oddzielnymi falami. Pizez stabilność w czasie rozumiemy niezmienność fazy w pojedynczej fali.    ; •    ... • .«

' 4

\

*$&*•

nss*

S>

JO 0'