potencjałów elektrycznych zewnątrzkomórkowo — zakończenie elektrody znajduje się wówczas poza neuronem w pobliżu jego błony. Mikro-elektrody szklane natomiast mogą być wprowadzane do wnętrza komórki. Mają one postać cienkich rurek wypełnionych roztworem przewodzącym prąd elektryczny, najczęściej roztworem chlorku potasu.
Gdy zakończenie elektrody jest bardzo cienkie (1 pm lub mniej), wówczas odbiera ona najczęściej aktywność tylko jednego neuronu. Mikro-elektrody o większych rozmiarach (kilkanaście pm) mogą odbierać potencjały
Rys. 7. Badania aktywności elektrycznej niewielkiej populacji neuronów za pomocą pót-mikroelektrody (A) oraz czynności pojedynczych neuronów techniką zewnątrzkomórkową (B) i wewnątrzkomórkową (C)
wytwarzane przez kilka znajdujących się obok siebie komórek. Natomiast elektrody o dużych rozmiarach (makroelektrody), rzędu części milimetra lub kilku milimetrów, odbierają zsumowaną aktywność większych populacji neuronalnych, niekiedy całych struktur mózgowych (rys. 7).
Obraz czynności bioelektrycznej mózgu zależy nie tylko od rodzaju elektrod, lecz również od sposobu wzmacniania i rejestracji potencjałów. Potencjały odebrane z pojedynczych neuronów wprowadza się po wzmocnieniu na ekran lampy osyloskopowej (rys. 8). Mają one wówczas wygląd pałeczek zwanych iglicami, które można sfotografować i na zdjęciu zmierzyć ich wielkość, czyli amplitudę i częstość (rys. 9). W nowoczesnych badaniach
3 - Biologiczne mechanizmy... 33