strona (19)

wyrostka łokciowego na tylnej powierzchni ramienia (ryc. 2b). Pomiar powtarza się jeszcze raz na tej samej wysokości przy rozluźnieniu zginaczy stawu łokciowego (staw łokciowy w wyproście) — ryc. 2c. Różnica między obu pomiarami w kończynie zdrowej pozwala na pośrednią ocenę kurczliwości badanego zespołu dynamicznego. Zachowując identyczne parametry, wykonuje się porównawczo badanie w drugiej kończynie górnej.

Ł — określa zmiany w obrębie stawu ramienno-promieniowego, ramienno--lokciowego i promieniowo-łokciowego górnego. Zwiększony w jednej kończynie obwód świadczy o zmianach zapalnych w stawie łokciowym. Badanie wykonuje się w pozycji leżąc tyłem lub siedząc z kończyną swobodnie zwieszoną. Taśma położona na wyrostku łokciowym i obu nadkłykciach kości ra-miennej.

P, — określa wielkość masy mięśni przedramienia w najgrubszym jego miejscu. Przesuwając taśmę zamkniętą w obwód blisko stawu łokciowego, znajduje się najgrubsze miejsce. Od znalezionego poziomu określa się odległość od stałego punktu kostnego, którym w tym wypadku jest najczęściej wyrostek łokciowy kości łokciowej. PoaoDme postępuje się z drugą kończyną. Zarówno przy tym pomiarze, jak przy wszystkich obwodowych, każde kolejne badanie wykonuje się na tych samych poziomach, mierząc na wstępie odległość od stałego punktu kostnego do żądanego poziomu. Wybór punktu wyznaczającego odległość lub wysokość pomiaru nie jest tak istotny jak powtarzanie określonego wyznacznika wysokości w kolejnych pomiarach. Mierząc np. w jednej kończynie obwód ramienia w odległości 20 cm od wyrostka łokciowego, a w drugiej 15 cm, zatraca się obiektywizm pomiaru.

P₂ — dotyczy zmian w stawie promie-niowo-nadgarstkowym, a wykonuje się go układając taśmę przez wyrostki ryl-cowate obu kości przedramienia. Spełniony musi być warunek prostopadłego jej ustawienia do osi długiej przedramienia.

P — pomiar pośladkowy, określa masę mięśni pośladkowych. Wykonuje się go mierząc w pozycji leżąc przodem odległość od krętarza większego kości udowej do szpary pośladkowej. Taśma ułożona prostopadle do osi długiej, głównej ciała. Jest to analogicznie jak w kończynie górnej pomiar krótki. Po-

1 a b e 1 a 4

Zapis pomiarów obwodowych kończyny dolnej

Kolejne badanie

Data	1			2			3
	k.p.	k.l.	R	k.p.	k.i.	R	k.p.	k.l.	R
P
O;
U,
K
G,
G,

—    pomiar pośladkowy

U i — pomiar udowy pierwszy

—    pomiar udowy drugi K — pomiar kolanowy

Gj — pomiar goleniowy pierwszy G, — pomiar goleniowy drugi

2* 19