stylistyka
6

it**’*"*

_ezM#vnik prz>-»!ówck _n

^Cc*o*^

iakoł*

powoli brykę °Jwlicznik dopełnienie

_w podziale »lowniciw* n* izw. częłci mowy. Choć się na ogół °⁰ kia je ze szkolnej gramatyki, warto _K tu przypomnieć, by nie nar.-

p^iruei ⁿ* ewentualne nieporozumienia.

Rzeczowniki klasa wyrazów reprezentowana w tekwath na,boga-

jednio co trzeci wyraz, w lekkie jest rzeczownikiem) - oznaczaj ^<s<\ jwierzyta. rzeczy, zjawiska, proc ety i cechy; odmieniają się

ez'prz>P-^uikl- ^{nłc lu}'°^ł/'^łC °^łobn>'^cł’ form dla rodzajów męskiego, ^ikicip.’ * nijakiego, choc tamę mają Zawsze jakie rodzaj; łączą uę **"^-iuk*mi w związki zgody, bywają okretlanc przez przymiotniki.

*    . „laniu pełnią funkcję przede wtzyttkim podmiotów lub dopełnień.

*    Rzeczowniki ^dl,icl“^{ny m,n} n4 konkretne i abstrak-.: _{n c} (inaczej zmytlowc i umysłowe); konkretne oznaczają przed-

li't> postrzega¹ nc zmytlami. jak b»i. cj/ou tek. uót. abstrakcyjne oznaczają uogólnione pojęcia, nicposirzcgalnc za pomocą zmysłów. jak atort. przyjazd. Rzeczowniki abstrakcyjne nazywa tię tez nic-pozornymi Znaczną ich część ttanowią rzeczowniki nazywające czynności, etany i cechy a utworzone odpowiednią, od czasowników i przymiotników najczęściej za pomocą zakończeń enie. ^fn!C- ^<if- ^oić ■

Rzeczowniki konkretne dzielimy na własne i pospolite Do własnych żalu /.uny tc. które do danego przedmiotu odnoszą się nic dlatego, że ma on określone cechy, ze .jest" czymś, ale dlatego, że .tak «ę nazywa*. Różnicę widać wyraźnie, jeśli się porówna treść wyrazu ko uul i treść nazwiska Kouel. l\iuiadując się. że ktoś jest kowalem, wiemy. czym się zajmuje; dowiadując się. że czyjeś nazwisko brzmi Kowel. nic dowiadujemy się o jego nosicielu niczego (albo się dowiadujemy „wszystkiego". |cs'u go znamy).

Czasem się mówi. że rzeczownik własny odnosi się do jednej istoty żywej lub do jednej rzeczy. Nie jest to scisłc. Przeczy temu zarowno przysłowie Nie jednemu psu Lysek, jak i to. ze rzeczowniki własne bywają używane w liczbie mnogiej. Z chwilą bowiem, kiedy rzeczownik własny zaczyna nazywać |akis przedmiot dlatego, ze ten przedmiot ma określone cechy, zaczyna się zachowywać jak rzeczownik pospolity. Waśnie w ten sposob dawne nazwy własne krezus i meee*ts są dziś rzeczownikami pospolitymi.

Rozróżnienie rzeczowników konkretnych i abstrakcyjnych własnych i pospolitych odgrywa istotną rolę w opisie i a także - co ważniejsze - w zaleceniach

33