SUPO4

4 PN-G-42041:1997

W orzypadkach uzasadnionych (wątpliwościami odnośnie do skuteczności SUPO) można wykonywać połączenia wyrównawcze przez przyłączanie do SUPO (przewodami ochronnymi zewnętrznymi) części przewodzących obcych znajdujących się w zasięgu ręki.

Nie należ’/ orzylaczać do SUPO:

v k    ^L

-    sieci doinej trakcji elektrycznej przewodowej oraz urządzeń podlegających uszynieniu wg PrPN-G-50090,ⁱ⁾

-    rurociągów odmetanowania.

Nie dopuszczą się wykorzystywania osłon (obudów) urządzeń elektrycznych jako przewodów ochronnych. Osłony urządzeń wyposażonych w wewnętrzny zacisk ochronny, których poszczególne części składowe są odpowiednio połączone, np. urządzenia ognioszczelne, można traktować jako jeden element. Schemat elementów składowych SUPO na przykładzie sieci średniego napięcia przedstawiono w załączniku B (informacyjnym).

2.2. Uziom centralny

2.2.1 Wykonanie uziomu centralnego

Uziom centralny powinien być wykonany jako uziom w wodzie w rząpiu szybu łub w zbiorniku (chodniku) wodnym. Jeżeli na danym poziomie nie ma bezpośredniego dostępu do rząpia lub zbiornika wodnego, należ}' wykorzystać uziom centralny wykonany na innym poziomie i połączyć go mięazyuziomowym przewodem ochronnym z uziomem lokalnym położonym najbliżej szybu. Zaleca się wykonywanie uziomu centralnego ze stali nie ocynkowanej.

Najmniejsze dopuszczalne wymiary przedmiotów metalowych (wyrobów hutniczych) użytych do wykonania uziomu centralnego zestawiono w tablicy 1.

Tablica 1

Rodzaj użytego wyrobu	' Wymiar,' mm
Pfvtv	grubość ćlueobc szerokość	Y 1 I 000 500
Kształtowniki	r itr u dość w najcieńszym miejscu i długość	~T / / I 500
Szyny jezdne [co najmniej S 14 wg PN-75/H-93420]	długość	I 500

2.2.2 Rezystancja uziemienia uziomu centralnego

Tablica 2

Wartość prądu	| Dopuszczalna wartość
ziemnozwarciowego	rezystancji uziemienia
w sieci średniego napięcia W l *	uziomu centralnego
A	Q
poniżej 30	♦ ~~ ; n
od 30 do 140	0,75
powyżej 140	0,5

2.2.3    Przewód uziomowy uziomu centralnego

Przewód uziomowy uziomu centralnego powinien być przyspawany do uziomu centralnego, a miejsce jego przyłączenia powinno być chronione przed korozją. Drugi koniec przewodu uziomowego powinien być wprowadzony do złącza kontrolnego uziomu.

2.2.4    Złącze kontrolne uziomu centralnego

Złącze kontrolne uziomu centralnego powinno być wykonane i zainstalowane w sposób umożliwiający wykonanie na .nim rozłącznego połączenia przewodów ochronnych międzyuziomowych oraz przewodu uzio-mowego. Złącze kontrolne powinno być umieszczone w miejscu łatwo dostępnym i oznakowane umownym znakiem uziomu centralnego.

2.3 Uziom lokalny

w

2.3.1 Miejsca instalowania uziomu lokalnego

Uziom lokalny powinien być instalowany przy każdym z następujących'urządzeń elektroenergetycznych:

a)    rozdzielnicach w sieci rozdzielczej średniego napięcia.

b)    przewoźnych stacjach transformatorowych lub

p rze ksz ta 11 n i ko wy c h,

* ^-

c) innych urządzeniach elektroenergetycznych Hub ich zgrupowaniach), zasilanych bezpośrednio z ko-painianej sieci rozdzielczej średniego napięcia.

Części przewodzące dosteone orzewoźnych stacji trans-forma torowych lub przekształtnikowych umieszczonych we wspólnej komorze z rozdzielnicą średniego napięcia, z której są zasilane, powinny być przyłączone do uziomu lokalnego rozdzielnicy za pośrednictwem głównego przewodu uziemiającego wykonanego w rozdzielni.

Silniki elektryczne zasilane bezpośrednio z kopalnianej sieci rozdzielczej średniego napięcia mogą mieć uziom lokalny wspólny z rozdzielnicą, z której są zasilane.

Rezystancja uziemienia uziomu centralnego powinna być, w zależności od największej wartości prądu ziemnozwarciowego sieci średniego napięcia połączonej galwanicznie, nie większa od dopuszczalnych wartości podanych w tablicy 2.

2.3.2 Wykonanie uziomu lokalnego

Uziom lokalny powinien być wykonany ze stali nie-ocynkowanej jako:

a)    uziom w wodzie zainstalowany w ścieku kopalnianym.

*

b)    uziom w skale, gdy w pobliżu nic ma ścieku.