ratura obniży się, przewód się kurczy, jego zwis maleje, a naprężenie wzrasta i odwrotnie, przy wzroście temperatury zwis zwiększa się, przewód się wydłuża, a naprężenie maleje.
Przy montażu przewodów musi być zastosowany taki naciąg, aby naprężenie w przewodach nie przekroczyło w żadnych warunkach wartości dopuszczalnych. W tym celu korzysta się z odpowiednich tabel, w których określone są wielkości zwisów dla różnych temperatur otoczenia, w zależności od przekroju przewodu, rozpiętości przęsła i naprężenia.
Wyżej wymieniona norma określa także najmniejsze odległości, jakie muszą być zachowane pomiędzy przewodami a ziemią czy innymi obiektami. Odległość pomiędzy przewodami musi być taka, aby nie mogło wystąpić zbliżenie tych przewodów, powodujące przeskok łuku elektrycznego, np. przy ich kołysaniu się pod wpływem wiatru.
2.3.3. Przewody
W liniach o napięciu znamionowym powyżej 1 kV, tj. w liniach średniego, wysokiego i najwyższego napięcia, stosuje się jako przewody robocze linki stalowo-aluminiowe o stosunku przekroju aluminium do przekroju rdzenia stalowego 6:1 lub 8:1.
Zalecanymi przekrojami są:
• AFL 6-35 mnr - do odgałęzień w sieci pozamiejskiej SN,
• AFL 6-70 mm2 - do linii magistralnych SN z wyjątkiem początkowych odcinków wymiarowanych na specjalny poziom prądu zwarciowego (12,5 kA)
• AFL 6-120 mm2 - do początkowych odcinków magistral i odgałęzień w liniach SN wyprowadzonych ze stacji o specjalnym poziomie mocy zwarcia oraz w przypadku potrzeby zwiększenia obciążalności linii,
• AFL 6-240 mm2 - do linii 110 kV,
• AFL 8-350 mnr - do linii 110 kV,
• AFL 8-525 mm2 - do linii 110 kV, 220 kV i 400 kV, przy czym w liniach 400 kV przewody te są stosowane wyłącznie w postaci wiązki dwuprzewodowej.
Przewody wiązkowe zmniejszają rcaktancję linii, zwiększają jej zdolność przesyłową oraz w istotnym stopniu zmniejszają straty ulotu. Konstrukcja wiązki zmniejsza tendencję przewodów do drgań. Przewiduje się stosowanie wiązki trójprzewodowej w liniach 400 kV. W linii 750 kV zastosowano wiązkę poczwórną przewodów AFL 8-525 mm2.
Przewody ze stopów na bazie aluminium nie są obecnie w Polsce produkowane.
W roku 1993 rozpoczęto produkcję napowietrznych kabli 20 kV izolowanych polietylenem usieciowanym o przekrojach żyły 70 i 120 mm2, oznaczonych symbolem - 3xXHAKXSn.
Linie 110 kV, 220 kV i 400 kV są chronione przed wyładowaniami atmosferycznymi jednym lub dwoma przewodami odgromowymi AFL o przekrojach 50, 70, 95, 120 i 240 mm2, zależnie od typów słupów i prądów zwarciowych. Przewody stalowe O/FL są wycofane.
Podane zalecenia dotyczące stosowania wymienionych przekrojów przewodów są zgodne z wytycznymi [3], będącymi podsumowaniem doświadczeń w projektowaniu i eksploatacji sieci elektroenergetycznych.
2.3.4. Izolatory
Izolację linii napowietrznych stanowią odstępy powietrzne oraz izolatory. Izolatory liniowe służą do zamocowania przewodów i ich odizolowania od słupa. Materiałem izolacyjnym jest w nich porcelana lub szkło. Próby zastosowania tworzyw sztucznych mają dotychczas zakres eksperymentalny.
Izolatory liniowe są wykonywane jako stojące lub wiszące, a te
ostatnie - jako kołpakowe lub pniowe. Izolatory wiszące są instalowane w postaci łańcuchów i izolatorów pojedynczych.
Izolatory powinny spełniać wymagania ogólne norm [6], O rodzaju dobieranego izolatora liniowego decydują:
• napięcie znamionowe linii,
• obciążenie mechaniczne,
• warunki zabrudzeniowe.
31