Uczciwek030 2

2.3.5. Zawieszenie i łączenie przewodów

Stosuje się dwa podstawowe rodzaje zawieszenia przewodów roboczych i odgromowych: przelotowe i odciągowe. Zależnie od rodzaju linii każde z nich może być wykonane bądź przy użyciu izolatorów stojących, bądź izolatorów wiszących. Przy użyciu odpowiednich łańcuchów realizuje się także zawieszenie mieszane, tzn. prze-lotowo-odciągowe.

Zawieszenie przelotowe stosuje się wówczas, gdy izolator lub łańcuch izolatorów nie podlega sile naciągu, albo gdy siła ta jest mała. Wykonuje się je w taki sposób, aby przy wystąpieniu znacznej siły wzdłuż przewodu (brak zrównoważenia naciągów spowodowany zerwaniem przewodu), mogącej uszkodzić konstrukcję wsporczą, przewód przesunął się w miejscu zawieszenia lub wyślizgnął się z uchwytu, albo umocowanie przewodu zeiwało się.

Zawieszenie odciągowe służy do przejęcia siły pochodzącej z niezrównoważonych naciągów. Musi ono wytrzymywać co najmniej 90% siły zrywającej przewód linkowy.

Zawieszenie przelotowo-odciągowe łączy cechy obu przedstawionych rodzajów zawieszenia.

Przy obostrzeniach 2 i 3-go stopnia stosuje się tzw. zawieszenie bezpieczne, zabezpieczające przed opadnięciem przewodu zerwanego w pobliżu izolatora (najczęstsze, naturalne miejsce zerwania). Polega ono na dodaniu jednego izolatora stojącego lub jednego rzędu w łańcuchu, zależnie od użytego rodzaju izolatorów'.

Do mocowania przewodów służą uchwyty o różnych przeznaczeniach. Zawieszenie przelotowe na izolatorach stojących wykonuje się przy użyciu drutu wiązałkowego, mocującego przewód na główce izolatora, uchwytu oplotowego lub objemki.

Podtrzymywanie przewodu na izolatorach wiszących lub ich łańcuchach wykonuje się przy użyciu uchwytów' przelotowych.

Zawieszenie odciągowa na izolatorach stojących realizuje się poprzez założenie pętli na główkę izolatora. Pętlę zamyka się na przewodzie przy użyciu złączki rurkowej do karbowania lub uchwytu pętlicowego.

Do izolatorów (łańcuchów) zawieszonych odciągowo przewody mocuje się przy użyciu uchwytów odciągowych. W liniach o napięciu od 1 i 0 1<V stosuje się uchwyty zaprasowywane.

Zawieszenie odciągowe wymaga wykonania mostków łączących przewody tych samych faz, których ciągłość jest przerwana tym rodzajem zawieszenia. Uchwyty odciągowe są wyposażone w zacisk do przyłączania mostka.

W podobny sposób mocowąne są przewody odgromowe.

W celu tłumienia drgań przewodów w liniach 110 kV, 220 kV i 400 kV stosuje się pętle tłumiące. Obecnie rozważa się celowość powrotu do stosowania tłumików Stockbridge’a.

Do łączenia przewodów używa się złączek i zacisków. Złączki służą do mechanicznego i elektrycznego połączenia przewodów, natomiast zaciski tylko do połączenia elektrycznego bez przenoszenia siły naciągu. Stosuje się złączki rurkowe do karbowania lub zaprasowywane.

Osprzęt linii napowietrznych powinien spełniać wymagania normy [10],

2.3.6. Słupy

Wymagania wytrzymałościowe stawiane poszczególnym typom i rodzajom słupów zależą od napięcia znamionowego linii i funkcji słupa. Ze względu na funkcję rozróżnia się słupy: przelotowe, narożne, odporowe, krańcowe, rozgałęźne. Zależnie od liczby torów linii stosuje się słupy jedno- lub dwutorowe, a w przyszłości przewiduje się również wielotorowe.

W obecnie budowanych liniach stosuje się słupy betonowe i stalowe.

Slupy betonowe występują w dwóch odmianach:

•    żerdzie żelbetowe typu ŻN i ŻW - wykonywane w wibrujących formach (wibracja służy lepszemu wypełnieniu betonem szkieletu zbrojenia żerdzi),

•    żerdzie strunobetonowe typu BSW - z betonu sprężonego, uzyskanego przez wstępne naprężenie stalowych prętów zbrojenia siłą rozciągającą w trakcie wypełniania formy betonem.