Uczciwek051

działania urządzeń technicznych do wytwarzania, przetwarzania, przysyłania i odbierania energii elektrycznej.

Pod nazwą instalacje elektroenergetyczne w obiektach o napięciu wyższym od 1 kV należy rozumieć całokształt urządzeń elektroenergetycznych, budowle i ogrodzenia miejsc wydzielonych do obsługi tych urządzeń.

Określenie miejsce wydzielone do celów elektroenergetycznych oznacza zamykaną przestrzeń lub miejsce eksploatacji instalacji i urządzeń elektroenergetycznych, do którego mają dostęp tylko osoby upoważnione, np. ogrodzona stacja rozdzielcza lub łączeniowa, cela transformatora lub łącznika, cela pomiarowa, pole urządzeń łączeniowych i inne w osłonie metalowej.

Do ww. instalacji możemy również zaliczyć zespół urządzeń i odbiorników potrzeb własnych stacji oraz instalację uziemienia¹.

Potrzebami własnymi stacji nazywa się zespół urządzeń i odbiorników prądu przemiennego i stałego, które są zlokalizowane na terenie stacji i służą do zapewnienia prawidłowego jej działania w każdym stanie pracy.

Odbiornikami prądu przemiennego są: lampy oświetlenia podstawowego terenu i budynków stacji, grzejniki elektryczne w budynku stacji oraz w szafkach kablowych i kioskach przekaźnikowych, napędy wentylatorów i pomp układu chłodzenia transformatorów, silniki napędów łączników, silniki wentylatorów w pomieszczeniach rozdzielni, prostowniki oraz przetwornice do ładowania baterii akumulatorów i bezpośredniego zasilania urządzeń pomocniczych prądu stałego, sprężarki powietrza, urządzenia elektryczne instalacji olejowej, warsztatów mechanicznych, instalacji wodociągowej itp.

Odbiornikami prądu stałego najczęściej są: niektóre urządzenia zabezpieczeń, automatyki, sygnalizacji i sterowania, silniki napędów łączników oraz oświetlenia bezpieczeństwa.

Nie wszystkie z wymienionych urządzeń występują w każdej stacji, w niektórych stacjach mogą być jeszcze inne odbiorniki. W dużych stacjach 400 kV łączna moc odbiorników potrzeb własnych może przekraczać 1 MVA, w małych stacjach 110 kV na ogół jest rzędu 100kVA.

Odbiorniki potrzeb własnych prądu stałego zasila się z baterii akumulatorów zlokalizowanych na terenie stacji. W stacjach 110 1<.V zwykle instaluje się jedną baterie akumulatorów o napięciu 220 V, a w dużych stacjach 220 i 400 kV - dwie baterie 220 V - do zasilania automatyki, sterowania łączników, sygnalizacji, przetwornic itp. oraz 24 V (lub ostatnio coraz częściej 48 V) - do zasilania urządzeń telemechaniki i łączności.

Odbiorniki potrzeb własnych prądu przemiennego zasila się z wydzielonej rozdzielnicy prądu przemiennego. Z rozdzielnicy tej nie należy zasilać innych odbiorców', nie będących odbiornikami potrzeb własnych stacji. Rozdzielnica potrzeb własnych zw'ykle jest zasilana z transformatorów potrzeb własnych. W stacjach 110 kV stosuje się dw'a transformatory o mocy 75 lub 100 kVA zasilane z dwóch sekcji szyn rozdzielnicy średniego napięcia. Każdy transformator powinien pokrywać pełne zapotrzebowanie stacji na moc. W ważnych stacjach 220 i 400 kV zwykle instaluje się trzy transformatory potrzeb własnych. W szczególnie ważnych stacjach instaluje się ponadto spalinowe agregaty prądotwórcze.

W małych stacjach o jednym źródle zasilania rozdzielnica potrzeb własnych prądu przemiennego również może mieć jedno zasilanie. Dopuszcza się także zasilanie odbiorników potrzeb własnych bezpośrednio z wydzielonej części rozdzielnicy sieciowej o napięciu 400/230 V (np. w stacjach miejskich lub przemysłowych oddziałowych).

Odbiorniki o szczególnych wymaganiach co do ciągłości zasilania oraz parametrów napięcia zasilającego (urządzenia telemechaniki, komputery itp.), zasila się z jednofazowej rozdzielnicy napięcia przemiennego bezprzerwow'ego. Rozdzielnica taka jest zasilana przez dw'ie przetwornice tyrystorowe z sieci 400/230 V oraz z baterii akumulatorów 220 V.

77

1

Instalacja uziemienia jest to przestrzennie ograniczony układ przewodzących i

połączonych ze sobą uziomów, przewodów uziemiających i przewodów wyrównujących potencjał.