d„, in
Rysunek 3.10. (iialic/na metoda wyznaczania krytycznej średnicy izolacji
/ wykresu można odczytać, że opór R’jest minimalny dla (djz)k, = 15,6 mm. Rozwiązanie analityczne przebiega następująco:
/układamy, że zmienia się jedynie wartość d^ i dlatego:
(3.24)
dR’ 1 1
ddu- 2^Xttdi2 a2Jtdiz2 a po przyrównaniu (3.24) do zera otrzymuje się:
,,, , 2K 2 0,035 AA1C£
(d,,)kr =-=-=0,0156 m
a2 4,5
Stmmicń ciepła wymienionego z otoczeniem przez 1 m rury osłoniętej izolacją o średnicy krytycznej wynosi:
T,-Ta
1 1 , dz . 1 , db. . 1
+-In — + -—■— ln--1-
a,7tdw 2nXm dw 2nXa d, a2nd.* _ (95 + 273)-(15 + 273)
(3.25)
I
+ —
1
, 12 10->
In-_ +
. 15,6 10 5 ln—--— +
1
920 3i 10 10"* 2-H-385 10 10"3 2*0,035 1210’1 4,5 * 15,6 10 3
q = 13,88 W/m
Osłonięcie rurociągu izolacją o tak małej grubości jest więc nieopłacalne, gdyż straty ciepła są wtedy większe niż w przypadku niezałożenia izolacji. Dla zmniejszenia strat ciepła do otoczenia należałoby zastosować izolację o średnicy znacznie większej niż (d^k,- Ilustruje to wykres przedstawiający zależność q f(d .) (rys. V 1!).
Rysunek 3.11. Wielkość sirat ciepła w zależności od średnicy izolacji
Widzimy, że gdy d„ > <d^)kr, to wtedy wraz ze wzrostem du straty ciepła nieznacznie maleją.
Przy zastosowaniu izolacji o grubości około 5 mm straty ciepła osiągają taką wartość, jak w przypadku, gdy rurociąg nic był osłonięty izolacją. W celu zmniejszenia strat ciepła należałoby zastosować izolację o grubości większej niż 5 mm lub zastosować izolację o mniejszym współczynniku przewodzenia ciepła.
» Przykład 3
Woda i powietrze oddzielone są od siebie płaską ścianką stalową o współczynniku przewodzenia ciepła 50 W/(m K). W celu poprawy wymiany ciepła zastosowano żebra proste o grubości 2 mm i wysokości 25 mm, rozstawione co 10 mm. Współczynniki wnikania ciepła po stronie wody i powietrza wynoszą odpowiednio 200 W/(m2K) i 5 W/(m2 K), a temperatury: wody 95°C, powietrza 15°C. O ile procent wzrośnie ilość wymienianego ciepła na powierzchni 1 x 1 m, jeśli żebra zostaną umieszczone:
1) po stronie wody,
2) po stronic powietrza,
3) po obu stronach.
Rozwiązanie:
Liczba żeber przypadająca na 1 m wynosi:
n = — = —!— = 100 a 10"*
115