Ryc. 6b. Granice pośladka i metoda kwadrantó a _ ę: .-=■ ; :: -
Pacjent powinien leżeć rozluźr.:; r.> - _ - - . z łj.k-
stóp skierowanymi ku sobie lub leżeć " _ : • . zu _
wyprostowaną, a kończyną znajdujące s:e - z _ •_* . e*z
Na pośladku przerośniętym gran:.: : :c : sunie się w dół do fałdu pośladka i ćz:c . ~
na cztery, uzyskuje się górny zewnęrzr/. r- scct-ac * _ ićsej rze przebiegu nerwu kulszowego. D.a.ez: i - . . ~ : >z
kwadrantów u osób z nadwagą niesie zagr ze- . - ± nerwu kulszowego. Szpara pośladkom a n; e z e :r. . ?-qdc odniesienia do wybierania miejsca wkhcc a. :«■jetfada nej długości u różnych osób.
Wady metody kwadrantów:
możliwość zastosowania jej tylko z as-cr sz:.cz-_nr .z. konieczność odsłonięcia całego p eeu. :crr* jc
rysów pośladka, co może być krez u; ac e z . _. . _ ttmz chłonne dla pracownika med> czr.e_ :Tz_ćr. :x«sn n ie współpracuj ącego.