Untitled 7

WojtZItich

Format wyprowadzania liczb

format short format long format long e format rat format compact format loose format

5 cyfr, reprezentacja stałoprzecinkowa,

15 cyfr, reprezentacja stałoprzecinkowa,

5 cyfr, reprezentacja zmiennoprzecinkowa, w postaci ułamka,

pomijanie pustych linii przy wyświetlaniu, wprowadzanie pustych linii przy wyświetlaniu, standardowa postać (5 cyfr).

Zapisywanie do plików dyskowych

Wszystkie zmienne i ich wartości przechowywane są w przestrzeni roboczej. Mogą być usunięte (wszystkie) poleceniem elear, lub tylko wybrane zmienne, np. A i B poleceniem: elear A B.

Przepisanie zmiennych i ich wartości z przestrzeni roboczej na dysk realizuje się poleceniem save, załadowanie z dysku poleceniem load. Przechowywane są w pliku binarnym matlab.mat. Polecenie save z opcją /ascii utworzy plik tekstowy. Polecenie save nazwa utworzy plik nazwa.mat ze zmiennymi. Na przykład polecenie:

» save test.dat x -ascii

utworzy plik dyskowy tekstowy o nazwie test.dat zawierający wartość zmiennej x. Natomiast polecenie:

» load test.dat

przeczyta plik test.dat i zapisanej tam zmiennej nada nazwę test. Powrót do poprzedniej nazwy jest możliwy poleceniem x=test.

Korzystając z pracy w środowisku WINDOWS można łatwo przenieść do MATLAETa dane z zewnątrz (np. dane pomiarowe), jeśli są zapisane w pliku tekstowym. Załóżmy, że na dyskietce mamy taki plik o nazwie dane.dat, i chcemy przenieść dane tam zapisane do przestrzeni roboczej MATLAB’a jako wektor o nazwie D. Wykonujemy następujące cztery kroki:

1)    przenosimy plik dane.dat do schowka WINDOWS (Clipboard) dowolnym edytorem uruchomionym pod WINDOWS, w tym również edytorem MATLAB’a, wykonując polecenie:

» type aidane.dat,

2)    otwieramy edycję zmiennej D poleceniem:

» D=[

3)    wyprowadzamy dane ze schowka za pomocą opcji z menu paskowego: EDIT —> PASTĘ lub klawiszami Shift+Ins,

■I) l Jzupełniamy ciąg liczb z pliku dime.dat prawym nawiasem „ | ” i imi iskamy klawisz Enter.

< )becnie zmienna D jest wektorem MATLAB’a zawierającym dane.

Wystarczy też wprowadzić polecenie load dane.dat

%

J 7. Funkcje i scripf y

I /ytkownik ma do dyspozycji dwa rodzaje funkcji w MATLABTe:

•    funkcje wewnętrzne, wbudowane w systemie; np. elear, what, mivc itd. ^{1 2 3 4 5 6}

•    funkcje zewnętrzne, „dyskowe”, zapisane na dysku w tzw. >1 plikach ^l2; wykaz tych funkcji w kolejnych katalogach (do których MATLAB ma ustawioną ścieżkę dostępu) można zobaczyć na kolejno wyświetlanych ekranach po wprowadzeniu polecenia: help z nazwą katalogu. Także nowe dodatkowe funkcje mogą być tworzone przez użytkowników. Funkcje wywoływane są z reguły z argumentami, np.:

gear('moder,10,[0 1 2]);

Mogą być wywoływane z „lewostronnym” zdefiniowaniem wielkości odda-w mych¹³, np.:

|czas,zm_st^m_wyj]=gear(’moder,10,[0 1 2]).

Pozostałe informacje o funkcjach są w p. 2.15, a przykłady w p. 6.3.

()dmianą M-plików (dyskowych) są pliki sterujące (tzw. script'y): są In zapisane w pliku ciągi poleceń ^l4; najczęściej tworzone są przez użytkownika ^l5. Stanowią one sekwencję poleceń MATLAB’a zapisanych w Ic/yku MATLAB'a. Są to zawsze pliki tekstowe. Podobnie jak funkcje, pliki sterujące wywoływane są przez nazwę, jednak bez argumentów. Mogą wyprowadzać pewne wartości zmiennych do przestrzeni roboczej MA I LAB’a, jeśli to wynika z zawartych w pliku poleceń, jednak użytkownik nie może tym sterować, jak w przypadku funkcji. Do tworzenia takiego pliku przydatne może być polecenie diary, np.:

» diary a:sesja

*pMwoduje zapis wszystkich kolejno wprowadzanych poleceń w pliku Mii zapisywanie wstrzymuje polecenie diary off, wznawia diary on.

1

'niedostępne do edycji przez użytkownika

2

¹ '..| to pliki tekstowe, dostępne do edycji

3

¹ ' 1’tzykłady można znaleźć w p. 5.2 s. 59

4

^{1 1} I (tworzone za pomocą edytora tekstu lub automatycznie zapisane z pomocą

5

t li t i iila diary

6

¹ 1'i/yklady można znaleźć w p. 5.3 s. 63