Zbrojenie gruntów (3)

Konieczną długość zakotwienia zbrojenia w strefie biernej £» wyznacza się

ar ran

*•-

Q,stF

orty'

C4-13J

w którym: «r, - <r_fA',

A' — współczynnik parcia bocznego, obliczany dla części przypowierzchniowej ze wzoru A'₀ ■ I— sin0, a na głębokości większej nil

5 m — ze wzoru K, - tf*|45--yj.

y — ciężar objętościowy gruntu za ścianą.

A—głębokość założenia rozpatrywanego pasa zbrojenia, s—pozioma odległość pomiędzy pasami zbrojenia, r — pionowa odległość pomiędzy pasami zbrojenia,

F— współczynnik bezpieczeństwa, przyjmowany F - 1,5,

6—szerokość pasa zbrojeniowego,

/— współczynnik tarcia, przyjmowany w części przypowierzchniowej / - 1,2; zmniejsza się on wraz z głębokością; na głębokości 6 m przyjmuje wartość /- tg0 dla pasów żebrowanych oraz /= 0,4 dla pasów gładkich.

Rys. 4-20. Schemat do obliczenia długości zbrojenia w gniocie zbrojonym [33]

/-•rtw dl rtwci«»j»cych, .• — pnyblitana linia poddało na alrcfy. S — Hola poddało nn imf;

Największe naprężenie'rozciągające o, w zbrojeniu może być wyznaczone ze wzoru

14-14] w którym A,—pole powierzchni przekroju pasa zbrojenia.

Metodą zbrojenia gruntu zbliżoną do zaproponowanej przez Vidah jest gwoż-dziowanic. Tą nazwą określono rozwiązanie polegające na wprowadzeniu np. w skarpę wykopu prętów stalowych, tzw. g w o i d z i. średnicy 2+3 cm 139,40).

Metoda gwoździowania jest stosowana przede wszystkim w celu polepszenia stateczności zboczy, a takie podtrzymania skarp wykopu. Przykład podparcia ściany wykopu przedstawiono na rys. 4-21.

Rys- 4-21. Przykład g»t>Mrioinis skarpy wykopu [39]

l—awnun, /-nw * nwetaoi, j-MtaMi (inuluu). 4—prciy roaemuł. S — pr»ir polrcdato,

6 — r't'> łctasae

Pręty wprowadzone tą w ścianę skarpy lub wykopu na głębokość około 0,5 do 0,6 całkowitej wysokości ściany; stosuje się co najmniej I pręt na 1 m^l wzmacnia* ncj powierzchni. W przypadku wzmacniania zboczy potencjalnie osuwiskowych pręty powinny sięgać poza krytyczną powierzchnię poślizgu. W celu zabezpieczenia przed korozją pokrywa się je cementem, często metodą zastrzyku w grunt. Do pogrążania stosuje się wibromłoty lub wiertnice. Przed pogrążeniem prętów skarpę lub ścianę wykopu pokrywa się za pomocą torkretnicy warstwą betonu grubości 10 do 15 cm [39].

Obliczenia statyczne ściany wykopu lub skarpy, podtrzymywanej lub wzmocnionej gwofdziowanicm, wykonuje się przy uwzględnieniu całej analizowanej objętości skarpy (ocena wytrzymałości ogólnej) oraz pojedynczego pręta. Pręt przenosi siłę rozciągającą ograniczoną wytrzymałością pręta oraz jego przyczepnością do gruntu.

413. WKŁADKI Z GLOWŁÓKNINY

Ocowłókninami nazywane są maty z włóknien chemicznych, stosowane w celu polepszenia warunków gruntowych.

Oeowłókniny mogą spełniać funkcję zbrojenia gruntu, drenażu, ochrony przed erozją, rozdzielania różnych materiałów. Niektóre rodzaje włóknin mogą być Stosowane także jako przepony szczelne.

W dalszym ciągu przedstawiono zastosowanie geowłóknin jako zbrojenia. Wkładki z geowłóknin charakteryzują się odkształceniami przy zerwaniu większymi niż największe możliwe odkształcenie gruntu na rozciąganie. W związku z tym nie mogą ulec zerwaniu, niezależnie od wartości obciążenia przyłożonego do gruntu.

209