(6.15)
zaś dla układu z nie pracującym wyparownikiem -
I® (615a)
gdzie:
,'mcw‘'t'mc'tmi ” o^owiednio, temperatury wody morskiej na dolocie do chłodnic wody słodkiej chłodzącej blold cylindrów i tłoki dla układu z pracującym i nie pracującym wyparownikiem.
Ostatnią kwestią jest określenie wielkości strumieni wody morskiej kierowanych do obu chłodnic połączonych, w przypadku analizowanego schematu, równolegle. Rozdział strumienia zaburtowej wody chłodzącej przy danych strumieniach cieplnych odprowadzanych w chłodnicach będzie uzależniony od odpowiedniego założenia temperatury wody morskiej na odlocie z chłodnicy wody słodkiej chłodzącej bloki cylindrów oraz temperatury wody zaburtowej na odlocie z chłodnicy wody słodkiej chłodzącej tłold Ważne jest przy tym, aby wartości obu temperatur nie przekraczały poziomu maksymalnego, przy którym występuje intensywne odkładanie się soli na ściankach chłodnicy, armatury, rurociągów itp.
Strumień wody zaburtowej kierowany do chłodnicy bloków cylindrów silnika głównego, należy wyznaczyć zakładając największe obciążenie chłodnicy. Jest to na ogół stan, w którym wyparownik jest wyłączony, a zatem całkowity strumień ciepła Qc musi być odprowadzony wyłącznie w chłodnicy bloku cylindrów.
Sąd:
W--r—rf fetl fi
gdzie:
^mc ~ Władana temperatura wody morskiej na odlocie z chłodnicy wody słodkiej chłodzącej bloki cylindrów.
W przypadku rozpatrywania stanu pracy z włączonym wyparownikiem zakłada się, że strumień P nie ulega zmianie. Należy zatem wyznaczyć temperaturę wody morskiej na odlocie z chłodnicy z zależności:
rme-Cm-Pm
gdzie:
YtOwyp fkWJ - strumień ciepła odbieranego przez wyparownik od wody słodkiej chłodzącej bloki cylindrów. (Patrz wzór (6.7) lub (6.7a)).
Strumień wody morskiej Pmfw kierowany do chłodnicy tłoków wyznacza się zakładając stan pracy instalacji z włączonym wyparownikiem. Służy temu zależność:
57