Zdjęcie1121 2

ciwntc forma ^ł.

Opowiadania na najniższym stopniu nauczania stanową | M okresie bardzo mały procent wszystkich wypracował tyli i ciągle jeszcze do tej formy wypowiedzi zalicza wę streszczenia atWM rów pisanych, a udział dzieci w ich tworzeniu ograniczany jdl H pomagania w układaniu zdań. Opowiadania ustępują tnicjsca ogiwM które w tym czasie zawsze są na pierwszym planie, opowiadania z wydarzeń codziennego życia ucznia weszła już H trwałe do programu szkoły ekmentarach

Rangę opowiadania podniosła Szycówna Tca gatunek wysunęła na pierwsze miejsce; opis pr/es uaął    e ce MH

Ponadto uważała, że picrwiit opowiadliill własnych przeżyć dzieci; tek ngi, zabaw, raćsid » hlofwiów. Dta« wiek    lat

Wystau7\ opowiadam ^Madało ^ / vicn zwią/ck logiczny i r- p@w>ia| caM& pisanie »_p* ■■ i^dań na poddmfc histoiyjel;

•cnit stylu me było dła niej sprawą walną, Pewnej laffg()|j^^^^r rażaiua dtaioęów żądała dopiero m stopmił ud przemoda pisań* ofUuMM SI ped^wsi nowane pracz S/ycównę loasą (ag: JMk spądalm _MMój życiorys') ait wskazywały jednak, aby były tu wydarzenia tabularne z życia data *.

Ha zmianę stosunku do jMo^zegdłaych fam wypaaaM* I awMl

pracy nad stylem wpłynęły Tyadh kaduk jącydi między um> mi sui oguniuK    w rozwofs

dziecka >krępowaną jaga i środków oddziaływania

/rwc/citu do uuu nt\i/itydś pr*aś|d własnym jęzskicia pi /\ vv _tąx \ w <*n&> w ł\4*ee w o* Ęt$i&    i

wojennym. W progi umie mcSudyki aanmN^hl

imaariach Moczycachkicłi jedno i fcwuał hrzaawk*;

styki dziecięcego i zwakam stylu Ituąrl owego". A Ud akok mga

* M. Naguji— dWtMMii v mMmW i pmmam * M r-IW «są

S'ahU*i IWT, WIZ, c tli

•A Sweówoa, d*d* w*.* la—ea,

$