zdrowie0045

C Burza mózgów Co można zrobić z tych produktów?

Nauczyciel podaje nazwę produktu, a dzieci przedstawia ją swoje propozycje jego wykorzystania. Nauczyciel zapisuje propozycje dzieci, np. jajka: ciasto, kanapki, sałatka... mleko: ser, jogurt, budyń... pióra: poduszka, pierzyna... wełna: szalik, czapka, sweter, skarpety...

Zabawa przy piosence Dziwne rozmowy (patrz: przewodnik..., s. 124).

Temat dnia: Nowinki z wiejskiego podwórka

Cele główne:

Zapoznanie ze zwy czajami zwierząt z wiejskiego podwórka; rozwijanie mowy; klasyfikowanie przedmiotów'.

Cele operacyjne:

Dziecko potrafi dopow iadać wyrazy z wykorzystaniem obrazków; potrafi klasyfikować obrazki w zależności od liczebności zbiorów; mówi wyraźnie.

Środki dydaktyczne:

wiersz J. Porazińskicj Wlazł kotek, opowJadanie A. Sójki Kogut i kukuryku, makieta wiejskiego podwórka, sylwety lub figurki zwierząt z wiersza, seria obrazków' do opowiadania, zestaw obrazków z różną liczbą określonych zwierząt (dla każdego dziecka), 5 obręczy, klocki, tamburyn, obrazki z myszkami i kotkami, nagranie muzyki w tempie umiarkowanym, apaszka, szarfy, Karta pracy nr 29.

Przebieg dnia M

C Zabawa utrwalająca określanie położenia przedmiotów' w' przestrzeni z wykorzystaniem wiersza J. Porazińskiej Wlazł kotek.

Dzieci siedzą przed makietą wiejskiego podwórka z domem, płotem, psią budą, poletkiem owsa, murkiem z cegieł. Nauczyciel recytuje w iersz, ilustrując jego treść sylwetami lub figurkami występujących w nim postaci. Podczas recytacji mocniej podkreśla określenia położenia zwierząt w' przestrzeni. Następnie zadaje pytania nawiązujące do treści wiersza. Dzieci odpowiadają na nic i wykonują polecenia nauczyciela.

Wlazł kotek na płotek Gdzie jest kotek?

i mruga.    Co tam robi? Pokażcie, jak mruga okiem, jak miauczy

i w jaki sposób się porusza.

Gdzie siedzi piesek? Jak szczeka? Jak się porusza? Co robi Zuzia? Jak ucieka przed pieskiem?

Ładna to piosenka -niedługa.

Wlazł piesek w owiesek i szczeka,

a Zuzia przed pieskiem ucieka.

Wlazł kurek na murek i pieje,

a Zuzia z kureczka się śmieje.

Gdzie wszedł kogucik? Jak pieje?

Co robi Zuzia? Pokażcie, jak się śmieje.

Zestaw zabaw ruchowych nr XXVI (patrz: przewodnik..., s. 115-116).

Słuchanie opowiadania A. Sójki Kogut i kukuryku.

Zachęcanie dzieci do włączania się do opowiadania poprzez dodawanie nazw obrazków' w odpowiednich miejscach (wyboldowane nazwy). Nauczyciel, opowiadając, w pewnych miejscach przerywa i pokazuje właściwy obrazek. Dzieci kończą rozpoczęte zdanie.

Było sobie wiejskie podwórko. Na podwórku stal dom. obok domu rosło drzewo, a obok drzewa postawiono płot. Codziennie rano wskakiwał na niego kogut i piał, ile sił w płucach:

-    Kukurykuuu!

-    Chrum, chrum, chrum! - budziły się wtedy w chlewiku świnki.

-    Ko, ko, ko! - przecierały oczy wyrwane ze snu kury.

-    Muuu! - muczała krowa w oborze.

Tylko kot nie budził się na dźwięk koguciego piania. Wstawał, kiedy miał na to ochotę. Kogutowi wcale się to nie podobało. Uważał, że tylko on ma prawo zrywać zwierzęta ze snu. Każdego ranka tak samo na podwórku zaczynał się dzień... Ale pewnego razu, kiedy kogut wskoczył na płot. z jego gardła wydobyło się jedynie słabe gdakanie. Miał chrypkę! Co tu robić?

Słońce już dawno wstało, a całe podwórko śpi. Pobiegł kogut do chlewika, obudzić świnki, ale drzwi były zamknięte. Na próżno stukał i pukał.

Pobiegł do kurnika obudzić kury, ale i tu nie mógł dostać się do środka. Nie udało mu się także zbudzić krowy w oborze. Tylko kot, który, jak wszystkie koty. zawsze chadzał własnymi drogami, sam wstał skoro świt.

-    Pomóż mi, kotku - poprosił go kogut. - Przeziębiłem się, mam chrypkę i nie mogę piać. Wszyscy na podwórku śpią, a przecież świnki już dawno powinny zjeść śniadanie, kury muszą znosić jajka, a krowę trzeba wydoić.

129