Łuk kołowy Wyznaczanie punktów pośrednich Metoda biegunowa 1

METODA BIEGUNOWA WYZNACZANIE PUNKTÓW POŚREDNICH

ŁUKU KOŁOWGO

Wykaz potrzebnego sprzętu:

szpilki, taśma 20m, ruletka 30m, teodolit, 4 tyczki

TOK CZYNNOŚCI:

1.    W celu wytyczenie punktów pośrednich na luku należy mieć dany promień luku R, oraz określone położenie punktów P i K i kierunek stycznej głównej.

2.    Teodolit ustawiamy na punkcie początkowym łuku P lub końcowym K, limbus orientujemy w taki sposób, aby odczyt na kierunku stycznej wynosił 0^S.

3.    Dla przyjętej długości łuku oblicza się długości kolejnych cięciw Ci, C2, C3 itd.

_R4HL

180°(200«)

Ci = 2R sin 'P

C2 = 2R sin 2

C3 = 2R sin 3 f itd

4.    Od stycznej odkłada się obliczony kąt f i na wyznaczonym kierunku odmierza się długość cięciwy ci. Otrzymujemy w ten sposób punkt pośredni 1.

n- liczba projektowanych odcinków miedzy punktem P i S

4. Następne punkty wytycza się tak samo jak w punkcie 4. - od stycznej odkłada się obliczony kąt2f i na wyznaczonym kierunku odmierza się długość cięciwy C2. Otrzymujemy w ten sposób punkt pośredni 2 itd.