Ściąga SDH by KwaseK Page 1

1.    Charakterystyka systemów synchronicznych

Zastosowanie do rozbudowanych usług multimedialnych w MAN,, B-ISDN, PCN (Personal Comunic Net) Zmniejszenie ilości urządzeń, zwiększenie przepustowości, zaawansowane zarządzanie siecią, współpraca z PDH, zwiększenie efektywności i niezawodności sieci. Moduły transportowe i ich przepływności:

STM-1 155,52 Mbit/s -przepustowość podstawowa STM-4 622,08 Mbit/s STM-16 2488,32 Mbit/s Oferowanie użytkownikowi wydzielonych kanałów. Łączność cyfrowa oparta na technologii światłowodowej Zalety:

Uproszczenie sieci, Duża żywotność sieci, Sterowanie programowe w sieci, Przepustowość na żądanie standaryzacja

2.    Budowa modułu synchronicznego(ramki)

RSOH - 3 wiersze 9 kolumn Wskaźnik AU - 1 wiersz 9 kolumn MSOH - 5 wierszy 9 kolumn Pole użytkowe 9 wierszy 261 kolumn Całość 270 kolumn W Ramce w STM-1 informacja tego samego typu jest powtarzana co 270 bajtów. Czas trwania pojedynczej ramki wynosi 125 us. Przestrzeń ładunkową tworzą różne typy kontenerów wirtualnych a każdy kontener wirtualny związany jest z sygnałem plezjochronicznym o danej przepływności. SMT jest podstawową jednostką w SDH i zawiera część użytkową (utworzoną z przestrzeni ładunkowej i znacznika kontenera VC-4 zwaną jednostką administracyjną AU oraz nagłówek sekcji SOH).

RSOH
Wskaźnik AU	Pole użytkowe
MSOH

B2	B2 B2 KI	K2
D4	D5	D6
D7	D8	D9
D10	Dli	D12
SI	Z1 Z1 Z2	Z2 Ml E2

BIP-2	R	R	LI L2L3	R
	E	F		D 1
> 1 2	3	4	» 1 6 | 7	s

3. Informacje przenoszone w nagłówku MSOH i RSOH

Nagłówek RSOH

Al Al Al A2 A2 A2 JO X X

BI    El FI XX

Dl    D2 D3

Al, A2 - bajty fazowe ramki

B1 - kontrola błędów

Dl, D2, D3 - dla systemu nadzoru 192

kbit/s

El - kanał rozmów służbowych FI - kanał użytkownika JO - etykieta tekstowa X - bajty operatora Nagłówek MSOH

B2 - kontrola błędów

D4 - D12 - dla systemu nadzom 576

kbit/s

E2 - kanał rozmów służbowych KI, K2 - przełączanie na rezerwę Ml - alarm zdalny SI - jakość zegara X - bajty operatora Z1 Z2 - zarezerwowane MSOH - nagłówek sekcji krotnicy

-    kanał transmisji danych do zarządzania siecią 576 kb/s

-    bajty kontroli parzystości

-    kanał automatycznego przełączenia na rezerwę

-bajty rezerwowe

-    sposób synchronizacji

-    do zliczania błędów w poszczególnych sekcjach

RSOH - nagłówek sekcji regeneratora

-    kanały użytkownika

-    kanał telefoniczny 64 kb/s do łączności służbowej w sekcjach między regenatorowych

-    kanał transmisji danych do zarządzania siecią 192 kb/s

-    numer STM-1 w ramce STM-N

-    bajty kontroli parzystości

4. Informacje przenoszone w nagłówkach drogi kontenerów wirtualnych niższego i wyższego rzędu.

VC - 12    2 Mb/s

VC - 3 34 Mb/s VC - 4 140 Mb/s

POH wyższego rzędu w VC - 3 i VC-4 II - bajt identyfikatora punktu dostępu (adres)

B3 - bajt kontroli parzystości poprzedniego VC-4(VC-3)

C2 - informacja o zawartości

kontenera VC-4

(VC-3)

G1 status tom F2 - kanał użytkownika H4 - wskaźnik pozycji pola użytkowego

K3 (Z3) - realizacja zabezpieczenia na poziomie ścieżki K4 (Z4) - jw.

Z5 - dla operatora sieci i dla pomiaru parametrów (po 4 bity)

POH niższego rzędu w VC - 12 Jeden bajt V5

-    BIP-2 - bity kontroli parzystości słów 2 bitowych (Bit Interleaved Parity) poprzedniego kontenera wirtualnego (VC),

-    REI - bit blokowej kontroli błędów odległego końca (Remote Error Indication) przesyłany zwrotnie do punktu początkowego wysłania VC, który sygnalizuje błąd kontroli parzystości BIP-2 (0 - bez błędów, 1 -jeden lub więcej błędów),

-    RFI - tymczasowe przeznaczenie tego bitu dla wskazania odległej awarii (Remote Failure Indication),

-    LI, L2, L3 - etykieta sygnału -wskazuje typ zawartości kontenera wirtualnego (VC) 3 bity dają możliwość określenia do 8 różnych sygnałów tworzących kontener wirtualny niższego rzędu.

-    RDI - alarm zdalny -wykorzystywany do sygnalizacji błędu w torze jednostki administracyjnej (AU).

Oprócz bajtu V5 w skład nagłówka wchodzą jeszcze 3 bajty. Ich położenie w strukturze kontenera wirtualnego jest tymczasowe. Bajt J2 jest używany w identyczny sposób jak bajt J1 w ścieżce wyższego rzędu, czyli jest przeznaczony do przekazywania identyfikatora punktu dostępu do ścieżki niższego rzędu. Pozostałe dwa bajty Z6 i Z7 są bajtami rezerwowymi i nie maja na razie zastosowania praktycznego.

5. Porównać odwzorowanie asynchroniczne, synchroniczne bitowe i bajtowe

Systemy SDH umożliwiają odwzorowanie strumienia 2Mbit/s w kontenerze VC-12 na trzy sposoby: asynchroniczny - umożliwia transmisję sygnałów PDH względem zegara krotnicy; w celu wyrównania różnic w przepływności stosuje się dopełnienie bitowe dodatnio - ujemne; umożliwia przenoszenie zawartości strumienia 2Mbit/s bez możliwości dostępu do pojedynczych bitów -krotnica jest przeźroczysta dla sygnału wejściowego; może być wykorzystany w sieciach nie synchronizowanych; sy nchroniczny bitowy - umożliwia dostęp do pojedynczych bitów obszaru użytkowego kontenera, ale bez możliwości identyfikacji bitów synchronizacji, czyli brak dostępu do pojedynczych kanałów; brak dopełnienia; tryb ten posiada dwie odmiany: zmienny (położenie kontenerów VC-12 w kontenerze VC-4 może się zmieniać) i tryb stały (położenie kontenerów VC-12 w kontenerze VC-4 jest stałe - brak nagłówka POH); może być wykorzystany w sieciach synchronizowanych w prostych multiplekserach SDH; synchroniczny bajtowy - umożliwia on dostęp i identyfikację wszystkich bitów wewnątrz obszaru użytkowego, zatem mamy dostęp do pojedynczych kanałów 64kbit/s; brak dopełnienia; w tym trybie także mamy dwa sposoby odwzorowania - stały i zmienny; a trybie tym mamy specjalne układy do odzyskiwania fazowania ramki, wieloramki, mamy bufor do zapamiętania ramki (32 bajtowy) i bufor do zapamiętania wieloramki (16 bajtowy); może być wykorzystywany w sieciach synchronizowanych z sygnalizacją w kanale towarzyszącym lub wspólnym (przy spełnieniu dodatkowych założeń).