0000132 (4)

dek. 21%, szwaczek 28%, prasowaczek 37%, iglarek 35%, suwnicowych 35%, urzędniczek 15%.

Po 30 roku życia wielu pracowników ogranicza pracę zawodową z powodu bólów dolnego odcinka kręgosłupa, dolegliwości zmuszają ich do częstych zwolnień, wielu staje się stałymi pacjentami przychodni rehabilitacyjnych, niektórzy zmieniają zawód.

Zespoły bólowe kręgosłupa występują nie u wszystkich badanych i przebiegają z różnym nasileniem, mimo że pracownicy ci podejmowali te same wysiłki fizyczne w identycznych warunkach zewnętrznych. Sam wysiłek fizyczny, nawet bardzo intensywny, nie jest jedynym czynnikiem powodującym występowanie zmian patologicznych, mimo że jego działanie ma znaczenie inicjujące. Niestosowanie prawidłowej techniki pracy, oszczędzającej kręgosłup, wadliwe ruchy i postawa oraz nieodpowiednia technika pracy i wypoczynku wywierają destrukcyjny wpływ na dolny odcinek kręgosłupa powodując dolegliwości bólowe. Najczęstszymi przyczynami nieprawidłowej techniki pracy były złe nawyki, beztroska i niewiedza, niedostateczna siła mięśni.

Analizując te przyczyny można stwierdzić, że istnieje duża możliwość zmniejszenia ich szkodliwości przez podjęcie szeroko zakrojonej profilaktyki, w której każdorazowo należy uwzględnić trzy czynniki:

1)    indywidualne dostosowanie stanowiska pracy do warunków fizycznych pracownika,

2)    trening fizyczny przed pracą i w czasie pracy,

3)    odpowiednio ukierunkowaną aktywność ruchową w czasie wolnym od pracy.

Trening właściwego wykonywania ruchów w czasie pracy ma podstawowe znaczenie w zapobieganiu dolegliwościom bólowym kręgosłupa. Opanowanie prawidłowej dla danej czynności pozycji kręgosłupa pozwala go chronić przed przeciążeniem i prawidłowo obciążać. Należy uczyć pracowników utrzymywać kręgosłup w takim położeniu, aby zachowywał naturalne krzywizny, uczyć sterowania mięśniami brzucha i grzbietu, tak aby mocno stabilizowały kręgosłup w czasie ciężkiej pracy. Ruchy urywane i szarpane, podnoszenie dużych ciężarów z pozycji skłonu do przodu przy wyprostowanych kończynach dolnych, podnoszenie ciężarów przy równoczesnym obrocie, a także zrywy to bardzo szkodliwe dla kręgosłupa błędy, często popełniane przez pracowników. Nauka prawidłowego sposobu podnoszenia ciężarów ma we wszystkicli zawodach związanych z pracą fizyczną pierwszorzędne znaczenie profilaktyczne. Kręgosłup bierze wówczas udział w podnoszeniu znajdując się w najkorzystniejszym ustawieniu, mocno ustabilizowany, dobrze zrównoważony, nie skręcony i nie zgięty. Obciążenie zostaje rozłożone równo na stawy i na krążki międzykręgowe, a ryzyko wypadnięcia jądra galaretowatego jest w tej pozycji najmniejsze. Mięśnie kończyn dolnych i pośladków dzielą wysiłek z kręgosłupem. Niestety, młodzież przychodząca do pracy w zawodzie nie uczy się ćwiczeń, zaprawy kondycyjnej i wzmacniającej, a także i technicznej, potrzebnej w pracy.

Przebadaliśmy 350 uczniów zawodowej szkoły górniczej w Sierszy i możemy stwierdzić, że nie są oni należycie przygotowani fizycznie do podołania wymaganiom i trudom, które ich czekają w obranym zawodzie górnika.

Każdy zawód i każde miejsce pracy posiada własne problemy, rozwiązywanie ich według zasad biotechnologii to także forma zapobiegawczej ochrony zdrowia pracowników. Wprowadzone zmiany organizacji stanowiska pracy w wielu przypadkach zapobiegają dalszemu rozwojowi dolegliwości, pozwalając uniknąć leczenia i straty czasu pracy. Postępujemy nieracjonalnie poddając chorych pracowników leczeniu, a po uzyskaniu poprawy kierując ich do tych samych warunków pracy, które przedtem spowodowały dolegliwości.

Aby ludzie mogli sprostać wymogom pracy zawodowej muszą trenować według przygotowanego przez specjalistę wychowania fizycznego i sterowanego medycznie programu, stosować kinezyprofilaktykę i praktyczny trening prawidłowej techniki pracy.    ,

Profilaktyka spondylologiczna składa się ponadto z szeregu wymagających ustalenia elementów, do których należą: reżim dnia, sposób żywienia, wyłącza-