00137145

WYTYCZNE PROJEKTOWANIA ULIC—1992

,vnek^s

ZASADY OBLICZANIA MINIMALNYCH PROMIENI ŁUKÓW W PRZEKROJU PODŁUŻNYM

Zała**¹³¹¹*³ niwe,ely ^w przekroju podłużnym mogą być wypukłe lub wklęsłe, j p_r0fxiień łuku wypukłego powinien spełniać warunki widoczności, dynamiki oraz odwodnienia,^a zaleca si? ty spełniał warunek estetyki.

_w f-uiiek widoczności wynika z potrzeby zapewnienia odległości widoczności co •rnniej równej drodze zatrzymania LWZ (por. pkL 5.1.4 oraz Aneks 2). Promień łuku ^na^_oUicłego spełniający warunek widoczności niezależnie od wartości pochyleń podłuż-cb rnożna wyznaczyć ze wzoru:

RYP =

(LWZ)² 2(VhT + Vh2)²

[m]    (3)

gdzie:

Lwz

bi

h2

minimalna odległość widoczności na zatrzymanie przyjęta z tablicy 5.1, [m],

wzniesienie oczu kierowcy nad powierzchnią jezdni, przyjęto ^ = 1,05 m,

wzniesienie celu obserwacji nad powierzchnią jezdni, przyjęto: h₂ = 0,10    m    dla    VP = 80 km/h,

h₂ = 0,05 m    dla    VP = 70 km/h,

h₂ = 0,00    m    dla    VP < 70 km/h.

-wysokość h2 oznacza dopuszczony brak widoczności dolnej części przeszkody w mo-J_ncie zauważenia pozostałej, górnej części tej przeszkody. Brak widzenia dolnej części ^fI^_z._eszk°dy (do wysokości h2) nie ma wpływu na zachowanie kierowcy, gdyż ogranicze-to zanika w czasie podejmowania decyzji o konieczności hamowania (początkowa czasu percepcji).

_OIxiienie łuków wypukłych podane w tablicy 5.1 obliczono na podstawie wzoru (1). _e|ni^ają^one warunek widoczności (na łukach tych zapewniona jest minimalna odległość jdoczności na zatrzymanie LWZ przy poziomej niwelecie), lecz nie zawsze jest to aj niniejszy możliwy do zastosowania promień łuku wypukłego. Najmniejszy możliwy ¹¹ mień łuku wypukłego spełniający warunek widoczności można wyznaczyć metodą podany w [23],

₀mienie łuków wypukłych podane w tablicy 5.1 (kolumna 10, w nawiasie) można losować na ulicach klasy E i GP, jeśli przyjęta nawierzchnia charakteryzuje się podwyższoną szorstkością.

II