008 (19)

12 PN-83/B-02482

12 PN-83/B-02482

2.2. 11. Wynik? obliczeń nośności pali obciążonych siła! pionową, otrzymane według metody podanej w niniejszym rozdziale, powinny być zweryfikowane w terenie za pomocę próbnego obciężenia, zgodnie z rozdz. 7 i 8.

3.4. 1. Strefy naprężeń w gruntach jednorodnych. W gruntach jednorodnych można przyjęć, że granice strefy naprężeń powstajęcych w gruncie dookoła każdego pala sę wyznaczone powierzchnię kołowego stożka ściętego, którego podstawa leży w płaszczyźnie poziomej przechodzęcej przez dolny koniec pala, a tworzęca jest nachylona do osi pala pod kętem. 0f zależnym od. rodzaju gruntu (rys. 6).

Rys. 6

Długość wyboczeniowę pala należy przyjmować w zależności od sposobu i głębokości utwierdzenia go w warstwach nośnych gruntu i w fundamencie.

Jeżeli pal jest zagłębiony w grunt nośny na głębokość 3, 5 m lub mniejszę, można go uważać za przegubowo podparty w gruncie, a punkt podparcia przyjmować na ²/$ długości nośnej pala mierzęc oH stropu warstwy nośnej. Jeżeli zaś pal jest zagłębiony na głębokość większę niż 3,5 m, można go uważać za utwierdzony w gruncie, a przekrój

utwierdzenia przyjmować w odległości 2, 5 m od stropu warstwy nośnej gruntu. Gdy warstwy nienośne przykryte sę

warstwami gruntów wytrzymałych należx odpowiednie odległości mierzyć od spęgu warstw gruntów nośnych.

10. stosowanie innych metod obliczeniowych. Dopuszcza się stosowanie innych metod ob Uczeni owych w przypadku ich naukowego uzasadnienia i doświadczalnego potwierdzenia uzyskiwanych na ich podstawie wyników. W przypadku badań gruntu sondę wciskanę lub presjometrem dopuszcza się obliczenia nośności pojedynczego pala wg

* v

aktualnie stosowanych metod obliczeniowych prży wykorzy—;

v> -    * A. = N    »

staniu otrzymanych z tych badań parametrów geotechnicznych.

.*2

3, OBLICZANIE NOŚNOŚCI GRUPY PALI OBCIĄŻONYCH Slł-Ą PIONOWĄ WEDŁUG STANU GRAN1CZNE-

GO NOŚNOŚCI

3. 1. Podstawowa zasada. Nośność fundamentów na palach należy obliczać przenoszęc całe obciężenie fundamentu wraz z jego ciężarem własnym wyłęcznie na pale, bez udziału oczepu zwieńczajęcego pale.

Nośność grupy pali równa się sumie nośności pali pojedynczych, niezależnie od ich rozstawu, w następujęcych przypadkach;

-    pale opieraję się na skale,

-    dolne końce pali sę wprowadzone na głębokość co najmniej 1,0 m w zagęszczone grunty gruboziarniste oraz piaski grube lub grunty spoiste zwarte,

-    pale wbijane sę bez wpłukiwania w piaski zagęszczone lub średnio zagęszczone (dotyczy to również pali Franki, Vibro, Fundex).

W innych przypadkach należy postępować według zasad podanych w 3. 2, 3. 3, 3. 4.

3.2, Wyznaczanie nośności grupy pal? wbijanych w piaski luźne. W przypadku wbijania pali bez wpłukiwania w piaski luźne(dotyczyto również pali Franki,Vibro.^:iFundex) nośność pali w grupie równa się sumie nośności pali pojedynczych, gdy rozstaw między nimi r^ 4D. Gdy 3D^r <4D można tak obliczonę nośność grupy pali (suma nośności pali pojedynczych) zwiększyć o 15%, gdy r < 3D można nośność grupy zwiększyć o 30%.

Tak wyznaczona nośność grupy pali nie może przekraczać nośności fundamentu bezpośredniego o powierzchni wyznaczonej obrysem zewnętrznych pali w fundamencie i na głębokości ich podstaw.

3.3, Wyznaczanie nośności grupy pali wprowadzanych w grunt^^joiste^ W przypadku zagłębiania paliw grunty spoiste (z wyjętkiem zwartych) należy sprawdzić strefy naprężeń wokół pala zgodnie z 3. 4. ¹

Gdy strefy naprężeń nie zachodzę na siebie w poziomie podstaw pali to nośność grupy równa się sumie nośności pali pojedynczych. Gdy strefy naprężeń zachodzę na siebie, należy do obliczeń nośności grupy pali wprowadzić współczynnik redukcyjny m_1f zgodnie z 3.5.

3.4. Wyznaczanie stref naprężeń w gruncie wokół pali

Kęt a należy przyjmować wt tabl. 7. Promień podstawy strefy naprężeń R należy obliczyć wg wzoru

cn)