1.1. OBSZAR TWORZENIA ;WIORA
273,15
Odkształcenia plastyczne w obszarze tworzenia wióra najwygodniej rozpatrywać dla przypadku płaskiego odkształcenia plastycznego, który występuje przy tzw.skrawaniu swobodnym. Skrawanie swobodne w_ystępuje wtedy, gdy tylko jedna prostoliniowa krawędź ostrza dłuższa od szerokości skrawania kształtuje powierzchnię obrobioną, a szerokość warstwy skrawanej jest znacznie większa od grubości warstwy skrawanej. W tym przypadku w dowolnym przekroju prostopadłym do krawędzi skrawającej obszar tworzenia wióra posiada teoretycznie biorąc taki sam zarys, jak podano schematycznie na rys.1.1.
Rys.1.1. Obszar tworzenia wióra przy skrawaniu swobodnym prostokątnym Obszar ten jest ograniczony:
- początkową granicą odkształcenia plastycznego (linia 0 P)
- zewnętrzną granicą odkształcenia plastycznego flinia P K)
- końcową granicą odkształcenia plastycznego (linia K 0).
Linie ciągłe krzywe określające początkowe, pośrednie i końcowe miejsca poślizgów w strefie tworzenia wióra mają większe znaczenie niż linie przerywane w kierunku, których intensywność odkształceń jest bardzo mała i może być pominięta w rozważaniach.
Na żewnętrz|nej granicy odkształcenia plastycznego linie te (siatka odkształceń) tworzą ze stycznymi do linii P K kąt ^ .
Z rys.1.1 widać ponadto, że obszar odkształceń plastycznych sięga poniżej powierzchni skrawania, czyli do warstwy wierzchniej materiału obro|bio-nego.
f
■w
W wyniku naprężeń i odkształceń w strefie skrawania powierzchnia obrobiona najczęściej nie pokrywa się z powierzchnią (linią) skrawania. Występuje tzw. „powrót sprężysty" warstwy wierzchniej D-5J.