011

Wprowadzenie do programowania 11

własnym kodem (własnym językiem maszynowym lub wewnętrznym), jest to poważne ograniczenie, gdyż programista musi każdorazowo dostosować się do języka konkretnej maszyny.

2.    Druga generacja - powstają języki symboliczne (asemblery), w których ciągi zer i jedynek zastąpiono łatwiejszymi do zrozumienia i zapamiętania znakami mnemotechnicznymi. Chociaż języki te stanowią proste tłumaczenie języka maszynowego na symbole i są ściśle związane z danym modelem komputera, to znacznie ułatwiają pisanie instrukcji, czyniąc je bardziej czytelnymi.

3.    Trzecia generacja - powstają języki programowania wysokiego poziomu, w których symbole asemblera zastąpiono łatwiejszym do zapamiętania językiem naturalnym.

4.    Czwarta generacja - odpowiednie narzędzia umożliwiają budowanie prostych aplikacji dzięki wykorzystaniu gotowych modułów.

5.    Piąta generacja - to języki stosowane do tworzenia programów wykorzystujących tzw. sztuczną inteligencję lub systemów eksperckich (ekspertowych).

Język C jest obecnie jednym z najpopularniejszych uniwersalnych języków programowania. Jest często nazywany językiem średniego poziomu (middle-level language)

i umożliwia wykonywanie działań na pojedynczych bitach, bajtach i adresach.

Tabela 1.1. Pozycja języka C i C++ na tle innych języków programowania

Najwyższy poziom	Ada Modula-2 Pascal COBOL FORTRAN BASIC
Średni poziom	C++
	c
	Forth
	makroasembler
Najniższy poziom	asembler

Język C ma większość zalet języka Pascal, oferując jednocześnie programistom znacznie szersze możliwości działania. Po raz pierwszy został użyty do napisania prawie całego kodu źródłowego systemu operacyjnego UNIX. Na bazie języka programowania C wykształcił się język C++. Jest to uniwersalny język programowania