1. WIADOMOŚCI I WYMAGANIA OGÓLNE
wowych. Niekiedy, przy możliwej równoczesnej pracy wielu silników zasilanych z jednej sekcji szyn, mogą wystąpić bardzo duże wartości prądów zwarciowych, ograniczające możliwość stosowania dostępnej aparatury. W takich przypadkach może zachodzić konieczność stosowania aparatury o wyższych parametrach zwarciowych, sekcjonowania szyn za pomocą dławików zwarciowych lub ograniczenia wartości prądów zwarciowych w inny sposób. Dotyczy to głównie stacji przemysłowych.
Największe wartości mocy i prądów zwarciowych w krajowych sieciach elektroenergetycznych nie powinny przekraczać wartości podanych w tabl. 1.1. Przekroczenie tych wartości, związane zwykle z koniecznością stosowania specjalnej, droższej aparatury, może zachodzić w szczególnie uzasadnionych przypadkach.
Tablica 1.1. Największe dopuszczalne moce i prądy zwarciowe w krajowych sieciach wysokiego napięcia
Napięcie znamionowe sieci kV |
Moc zwarciowa MV • A |
Prąd początkowy /(' kA |
400 |
25000 (35000) |
40 (50) |
220 |
15000 (20000) |
40 (50) |
110 |
3500 (5000) |
20 (25) |
20 |
X |
12,5 (20) |
15 |
X |
12,5 (20) |
10 |
X |
20 (31,5) |
6 |
X |
20 (31,5) |
Wartości podane w nawiasach odnoszą się do stacji elektrownianych i węzłowych sieciowych. |
1.3. STRUKTURA KRAJOWEGO SYSTEMU ELEKTROENERGETYCZNEGO
Systemem elektroenergetycznym nazywa się zbiór obiektów służących do wytwarzania, przetwarzania, przesyłania, rozdzielania i użytkowania energii elektrycznej wraz z ich funkcjonalnymi powiązaniami, objętych wspólnym zarządzaniem (sterowaniem) i podporządkowanych wspólnemu celowi działania, jakim jest racjonalne zaopatrzenie kraju w energię elektryczną. System elektroenergetyczny jest podsystemem systemu energetycznego, który jest ponadto powiązany z innymi systemami gospodarki narodowej.
Elektrownie w kraju — z różnych powodów — nie są rozmieszczone równomiernie, stąd zachodzi konieczność przesyłania znacznych ilości energii od miejsca jej wytworzenia do odbiorców. Rolę tę spełniają sieci elektroenergetycz-
18