010

1. WIADOMOŚCI I WYMAGANIA OGÓLNE

Ze względu na wartość napięcia znamionowego stacje elektroenergetyczne o napięciu powyżej 1 kV można podzielić [6] na:

—    najwyższych napięć, o napięciu 500 kV i wyższym;,

—    wysokich napięć, o napięciu od 110 do 400 kV;

—    średnich napięć, zwanych także średnio wysokimi, o napięciu od 6 do 40 kV.

Energia elektryczna jest wytwarzana w elektrowniach i elektrociepłowniach przy stosunkowo niskim napięciu, tzw. generatorowym, nie przekraczającym 25 kV. Następnie jest transformowana w stacjach elektrownianych na napięcie 110, 220 lub 400 kV i przy tym napięciu wprowadzana do sieci elektroenergetycznej. Dalej energia jest rozprowadzana przez węzłowe stacje sieciowe — przeważnie liniami 110 kV — do wielkiej liczby stacji z transformatorami o dolnym napięciu średnim. Zasilają one rejonowe sieci rozdzielcze, najczęściej 15 kV, a te z kolei niewielkie zakłady przemysłowe, małe miasta i wsie. Podobnie z sieci 110 kV jest zasilana sieć rozdzielcza 15 h- 20 kV w dużych miastach (rys. 1.1). Główne punkty zasilające sieć 110 kV (GPZ) są zasilane z elektrowni i elektrociepłowni oraz z sieci 220 lub 400 kV. Z głównych punktów zasilających (GPZ) są wyprowadzone odejścia do zasilania rozdzielni sieciowych miejskich (RSM) o napięciu 15 -h 20 kV.

Tak więc, zanim energia zostanie zużytkowana przez odbiorców — co dokonuje się przy średnim napięciu (6 h- 10 kV) lub niskim — jest poddana w stacjach elektroenergetycznych wielokrotnej transformacji, związanej ze znacznymi stratami energii, rzędu 10%.

Elektroenergetyczne stacje przemysłowe (rys. 1.2) dzieli się na:

—    główne stacje zasilające (GSZ) łączące ze sobą sieć dostawcy i odbiorcy energii elektrycznej, niezależnie od wartości napięcia znamionowego; w jednym zakładzie może być więcej niż jedna taka stacja;

—    stacje pośrednie (SP) przeznaczone do zasilania przy średnim napięciu, a w bardzo dużych obiektach również przy 110 kV, wydzielonych grup odbiorników lub stacji oddziałowych oddalonych od stacji głównej (GPZ);

—    stacje oddziałowe (SO) przeznaczone do transformowania i rozdziału energii na napięciu średnim oraz niskim;

—    rozdzielnice odbiorcze (RO) przeznaczone do bezpośredniego zasilania odbiorników niskiego napięcia.

W sieciach przemysłowych występuje duża różnorodność układów zasilających i stacji elektroenergetycznych, co wynika zarówno z różnych wartości zapotrzebowanych mocy zakładów przemysłowych, różnych wymagań dotyczących sposobu (pewności) ich zasilania, jak i technicznych możliwości realizacji określonych rozwiązań. Zakłady przemysłowe o mocy do 5 MW są zasilane przeważnie napięciem średnim, zakłady o mocy od 5 do 15 MW napięciem średnim lub 110 kV. Zakłady duże o zapotrzebowaniu na moc 15-^ 50 MW są zasilane napięciem 110 kV, a przy mocach większych niż 50 MW zasilanie może odbywać się napięciem 110 kV lub wyższym. Przy mocach większych niż

10