0000028 (17)

Ryc. 19. K. J. Obustronnie wyraźne cechy dysgenezji nasadowej w nasadach głów kości

udowych.

tej ciąży prawidłowej, poród siłami natury. Po urodzeniu ważył 3500 g, długość ciała 53 cm, -.tan ogólny dobry. W pierwszych latach życia rozwój odbywał się prawidłowo, jedynie chodził kołysząc się. W 5 roku życia hospitalizowany celem wyjaśnienia przyczyny zmian w stawach biodrowych. Niedobór wzrostu wynosił w tym czasie —2 O.S. przy proporcjach ciała odpowiednich do wieku. Wiek kostny był opóźniony o ok. 2 lata. Rozwój umysłowy prawidłowy. Badania pracowniane nie wykazały odchyleń od normy w zakresie gospodarki wapniowo-fosforowej ani innych zmian biochemicznych. Stężenie hormonu wzrostu we krwi, poziom lyroksyny oraz wychwyt ¹⁸-J, a także całokształt obrazu klinicznego przemawiały przeciw rozpoznaniu niedomogi tarczycy oraz przysadki. Obraz radiologiczny (ryc. 19) stuwmw biodrowych przedstawia obustronne nierównomierne uwapnienie dysgenetycznych, spłaszczonych nasad głów kości udowych. Pozostałe nasady i inne odcinki układu kostnego nie wykazały zmian.

Na podstawie przebiegu choroby oraz symetrycznego, nie ulegającego zmianom w czasie obrazu rtg głów kości udowych, bez zmian w innych nasadach, postawiono rozpoznanie zlokalizowanej dysplazji nasadowej głów kości udowych (dysplasia epiphyseal'* rapilis icmoris bilateralis localisala cum hypostalura).

Dziecko przekazano do leczenia rehabilitacyjnego.

Dysplazje przynasadowe (dysplasia metaphysealis, MD)

Ten typ wrodzonych zaburzeń kostnych powstaje w warunkach nieprawidłowego potencjału wzrostowego chrząstki przynasady kostnej. W różnicowaniu należy brać pod uwagę nabyte zmiany w przynasadach występujące w krzywicy, gnilcu czy w następstwie urazów. Potencjał wzrostowy chrząstki w tych

30