027

%

ys. 1.18

*r

v

fJ

v^fc

6 W^-sae »'. a

o Wyjście m. cz.

;Hemat próbnika-generatora sygnałowego FM

9	£55		-
	T47uF	r^2	n
			U

CU

/?g Z7AJ?

BC108

W

o+45V

Ch220nF

Cg39nF 'io

0,* 82nF

• H

r:    ^-s

. ^v 4

■

>J.

• ^

X.

\

;-SV

tfr

wości 10,7 MHz. Rezystorem nastawnym RN_t ustala się maksymalną amplitudę przebiegu, a częstotliwość dobiera się przez zmianę polaryzacji diody pojemnościowej

*1

D, do czego wykorzystuje się rezystor zmienny RN₂.

Modulację częstotliwości zrealizowano dzięki zmianie polaryzacji diody D w takt sygnału m.cz. (I kHz). Przebieg modulujący dostarcza generator z tranzystorem 72, a głębokość modulacji jest uzależniona od amplitudy sygnału m.cz. (regulacja potencjometrem P).

fcV

• ' «"x .

'._t * A.

y ’ /

& '

•>: •

Ż* ^r •'

DANE TECHNICZNE UKŁADU

• * .• . .*• .a^w. ¹.

a

* h — Amplituda sygnału modulowanego (10,7 MHz)	1,5 V
— Amplituda sygnału modulującego (1 kHz)	1,0 V
— Pobór prądu	15 mA

•T^t-

•tTa •

A^\ ;

4*:;-i/ ,.•

N>.

Cewka L₂ powinna mieć 1800 zwojów nawiniętych drutem DNE 0 0,05 na rdzeniu M-14/8, a cewka L_t — 20 zwojów drutem LEJ 7x0,05 na rdzeniu Ms 4x0,8x

X I0/U-3I.

Generator można zestroić wykorzystując tor p.cz. FM odbiornika radiowego. Przewód z wyjścia w.cz. zbliżyć do toru p.cz. FM odbiornika i rezystorem nastawnym RN₂ regulować do uzyskania maksymalnego sygnału akustycznego.

Po zestrojeniu można próbnik wykorzystać do sprawdzania toru łcz. FM badanego odbiornika. Przy zwartych stykach 1—3 przełącznika W, przewód z wyjścia w.cz. zbliżyć do filtru p.cz. FM. W głośniku powinien być słyszalny sygnał o częstotliwości I kHz. Przy sprawdzaniu toru m.cz. należy przełączyć włącznik W, aby były zwarte styki 2—3, a wyjście m.cz. dołączyć równolegle do potencjometru siły

i

głosu.