027 LITERATURA DO ZABYTKËW TEL [phone]

mogą być dwojakie: albo złe połączenie kondensatora z młoteczkiem lub masą, albo zwarcie wewnętrzne okładek z powodu zawilgocenia izolacji lub też przebicia jej.

Jak widzimy, w systemie zapłonowym iskrownika istnieją dwa obwody prądowe zależne od siebie, ale nie jednakowe, tj. obwód pierwszy, w którym płynie prąd o niskim napięciu, przerywany przy każdym obrocie silnika, oraz obwód wtórny, w którym prąd o wysokim napięciu płynie do świecy zapłonowej wtedy, gdy prąd pierwotny zostaje przerwany.

Rys. 24. Lampa przednia (reflektor). Tabliczka rozdzielcza

2 — styki żarówki dużej, 2 — zacisk światła miejskiego. 3    — zacisk światła dalekiego,

i — zacisk światła mijania, 5 — styk żarówki małej, 6 — opornik, 7 — styk odbłyśnika do masy

Gdyby prąd pierwotny płynął przez grube zwoje cewki bez przerywania, to w cienkich zwojach nie wytworzyłby się prąd wtórny. To zjawisko jest wykorzystane do wyłącznika zapłonu. Jest nim guzik połączony przewodnikiem z młoteczkiem przerywacza. Jeżeli przez nacisk guzika połączymy go z masą, zwarty zostanie obwód prądu pierwotnego i rozwarcie styków przerywacza nie będzie miało wpływu na obieg prądu, który płynie swobodnie przez przycisk do masy.

Oczywiście, prąd nieprzerywany nie wywoła prądu wysokiego napięcia w cienkich zwojach cewki zapłonowej, a więc i iskry w świecy. Na tym zjawisku polega działanie wyłącznika zapłonu.

Wirowanie koła magnesowego dookoła cewek iskrownika wywołuje w każdej z nich prąd zmienny o niskim napięciu.

Dwie cewki oświetleniowe wytwarzają również prądy, które łączą się na zacisku dolnym w kadłubie silnika i stamtąd płyną do przełącznika świateł znajdującego się po lewej stronie kierownicy. Schemat przełącznika świateł jest podany na rys. 21—6, widok rzeczywisty od strony zacisków przedstawia rys. 23.

27