030 tif

30

]

C

i-\

Rys. 1.27. Przykłady zbrojenia płyty żelbetowej jednoprzęsłowej zbrojonej jednokierunkowo: a) zbrojenie główne umieszczone tylko dołem, b) zbrojenie główne umieszczone w strefie przy pod porowej w górnej warstwie płyty (zbrojenie na momenty ujemne), c) zbrojenie główne umieszczone w strefie przypodporowej w górnej warstwie płyty (zbrojenie na momenty podporowe o dużej wartości)

kowo. Zbrojenie główne biegnące w jednym kierunku stosuje się w płytach, w których stosunek długości jednej krawędzi do drugiej jest większy od 2 (rys. 1.27). Jeśli wartość tego stosunku nie przekracza 2, to takie płyty zbroi się dwukierunkowo (krzyżowo) — rys. 1.28g.

Rozpiętość płyt żelbetowych zbrojonych jednokierunkowo na ogół nie przekracza 3,0 ^-3,5 m, a zbrojonych krzyżowo 4,0 -h 5,0 m. Żelbetowe płyty stropowe mogą być wykonywane jako płyty jednoprzęsłowe, swobodnie podparte lub utwierdzone na podporach w większym lub mniejszym stopniu. O stopniu swobody obrzeża płyty decyduje możliwość swobody jej obrotu. W praktyce w większości przypadków obrót ten jest w mniejszym lub większym stopniu utrudniony, np. obrzeże płyty stropu „dociśnięte” jest murem wyższej kondygnacji. Do stopnia utwierdzenia obrzeża płyty dostosowuje się jej zbrojenie prętami stalowymi.

«