2.3. UKŁADY Z SZYNAMI ZBIORCZYMI
■— możliwe są przeglądy i naprawy wyłączników liniowych bez długotrwałych przerw w pracy linii.
Zadania wyłącznika systemowego są szczególnie duże, gdyż umożliwia on:
— przeniesienie obciążenia z jednego systemu szyn na drugi, bez przerwy w zasilaniu odbiorców;
— zastąpienie na czas naprawy dowolnego wyłącznika liniowego;
— połączenie obydwu systemów szyn do pracy równoległej.
Kolejność czynności łączeniowych przy przenoszeniu obciążenia z jednego systemu szyn na drugi jest następująca:
1) Zamknięcie odłączników w polu wyłącznika systemowego, a następnie załączenie wyłącznika systemowego w celu połączenia obydwu systemów.
2) Zamknięcie odłączników szynowych należących do systemu II.
3) Otwarcie odłączników szynowych należących do systemu I.
4) Wyłączenie wyłącznika systemowego, a następnie otwarcie odłączników tego pola.
Na rysunku 2.8 przedstawiono drogę przepływu prądu po zastąpieniu wyłącznika liniowego wyłącznikiem systemowym. Niezbędne są odpowiednie prace przygotowawcze i czynności łączeniowe, powodujące dwie stosunkowo długie przerwy w zasilaniu odbiorców konieczne na wykonanie, a następnie usunięcie prowizorycznego zbocznikowania zacisków przyłączeniowych wyłącznika.
Rys. 2.8. Przykład zastosowania wyłącznika systemowego W, do zastąpienia uszkodzonego wyłącznika liniowego WL
] — prowizoryczne połączenie bocznikujące
W przypadkach zwarć w systemie roboczym następuje przerwa w zasilaniu wszystkich odbiorców. Wznowienie zasilania wymaga stosunkowo długiego czasu. Przy wszelkiego rodzaju przełączeniach zachodzi konieczność wykonania dużej liczby manipulacji łączeniowych odłącznikami, stwarzających możliwość wywołania zakłóceń w wyniku błędnych czynności. Wadą układu jest również duży koszt, większy o 20 — 25% od kosztu układu z pojedynczym systemem szyn zbiorczych.
Niektóre wady układu mogą być ograniczone przez zastosowanie odpowiedniego blokowania (ryglowania) łączników. Zalety i możliwości ruchowe układu z podwójnym systemem szyn zbiorczych powiększają się przez
31