032009131717

działa jako dodatkowy w łb k która z przyjemnością podkreil dystans i z równą prr\ >«_mn^_c'.

Lecz wtedy jestem pełr.s Gdy panią we mnie

*^rⁱ’^V U* ^ter_k,

PWRWicu;

Adwsci l nitki

Pochylasz si*.

Ul tx*fcu*

^v\. do mej reki'

Jakkolwiek motyw ten tu ,,i.«iv ..

(co w Spotkaniach z S^manawkini' ~ tw*'*^W0t4ylnl°

• _Sam autor), to jednak po raz pieńmy po_rusia on tST gadmeme miłości skomplikowanej prze.* kłusowa me I równość, zagadnienie, które - _s powodzeniem o doi

większym - podejmie po latach w \ouvlaoh włoskich

(1947).

^Uv/ stosunek do ludu Uumaciy się rres-tą nie tylko osobistą sytuacją Iwaszkiewicza* Aby zrozumieć go w pełni, należy uwzględnić prądy epoki, zwłaszcza ras - wpływy Młodej Polski. Istotę tej ostatniej stanowił bunt inteligencji przeciw mieszczaństwu. W poszukiwaniu czegoś, co by można mu przeciwstawić, inteligencja ówczesna zwraca się ku chłopstwu. Przypisuje mu wszystkie cechy będące zaprzeczeniem burżuazji: przez antytezę do jej pruderii widzi w nim, najniesluszniej zresztą, wcielenie obyczajowej swobody; przez antytezę do jej parwenius/ostwa uważa chłopa za reprezentanta odwiecznych praw przyrody; przez antytezę do jej płaskiego racjonalizmu dostrzega w nim symbol irracjonalnego żywiołu. H ów no logie z kultem dla ludowości pisarze Młodej Polski żywią bowiem kult dla wszystkiego, co prastare, nie zbrukane przebrzydłą nowoczesnością mieszczańską. Stąd w wyobraźni icli ludowość kojarzy się z wszelką starożytnością: przykładem najbardziej typowym tego połączenia jest chłopski antyk Wyspiańskiego. Kultura klasyczna, która dla ludzi c dro-

dzenia np. była wcieleniem    <U» “'«W «<**£

odwrotnie reprezentuje irracjonalizm; dowód, jak często interpretacja epok minionych zalo/y od potrzeb aktual-