036

Liczenie bajtów w funkcjach wewnętrznych

unikanie awarii; unikanie nieoczekiwanych wyników

Przed

float *pfltBuf;

pfltBuf = (float *) GlobalAlloc(GMEM_FIXED, 4); if (pfltBuf)

memcpy(pfltBuf, pfltŹród, 4);

Po

float * pfltBuf;

pfltBuf = (float *) GlobalAlloc(GMEM_FIXED, 4*sizeof(float));

if (pfltBuf)

memcpy(pfltBuf, pfltŹród, 4*sizeof(float));

Wielkości argumentów funkcji wewnętrznych są zawsze mierzone w bajtach. Należy się upewnić, że dostosowujemy ich wielkość zgodnie z rozmiarem struktury, na której działamy. Jeśli na przykład tworzymy tablicę liczb typu float, to należy pomnożyć długość tablicy przez rozmiar typu float. Podobnie postępujemy w wypadku innych własnych struktur.

Warto zwrócić uwagę na to, że zupełnie inaczej jest w wypadku kodu, który działa na tablicy wskaźników. Wówczas kompilator automatycznie dostosowuje odwołania do tablicy i operacje arytmetyczne na wskaźnikach (zwiększanie, zmniejszanie itp.) na podstawie rozmiaru struktury.

Liczenie bajtów w instrukcji mempcy

unikanie awarii; unikanie nieoczekiwanych wyników

Przed

float pfltBuf[50]; memcpy(pfltBuf, pfltŹród, 4);

Po

float pfltBuf[50];

memcpy(pfltBuf, pfltŹród, 4*sizeof(float));