047

Wykresy w Matlabie Al

Wykresy tworzone za pomocą funkcji fplot są na ogół dokładniejsze od tworzonych funkcją plot. Ilustruje to przykład wykresu uwikłanych funkcji trygonometrycznych.

Przykład wykresu funkcji nieliniowej za pomocą plot oraz fplot

function y=sinatan(x)

% funkcja sinatan() jest zdefiniowana w pliku sinatan.m

y=sin(x.*atan(x)) ;

return

function rysfplot

%wykres funkcji za pomocą funkcji fplot

% fplot(f,granice,dokładność,N, 'rodzaj liniiPI,P2, ...)

% parametry PI,P2,... sa parametrami funkcji f % y = f (x, Pl, P2 , . . . (

% f - łańcuch zawierający nazwę pliku rysowanej funkcji % granice=[xa xb] - 2-elementowy wektor przedziału dla x % N - minimalna liczba punktów przy sporządzaniu wykresu xa=-10; xb=10; dx=l; % przedział i przyrost x x = xa:dx:xb; y = sinatan(x);

% użycie plot

subplot(2,1,1); plot(x,y,'b-'); grid on;

title('Wykres funkcji sinatant) za pomocą plot’)

% użycie fplot

subplot(2,1,2) ; fplot(¹sinatan[xa xb],'r:'); grid on; title('Wykres funkcji sinatan() za pomocą fplot'); disp('Dalej? Nacisnij dowolny klawisz!'); pause;

% zapamiętanie punktów generowanych przez fplot [xx,yy] = fplot('sinatan',[xa xb]);

% użycie plot dla punktów x,y oraz xx,yy

cif; % usuwa wszystkie aktywne rysunki z okna

plot(x,y,'b-',xx,yy,'r;'); grid on;

legend('wykres plot','wykres fplot');

title('Wykres sinatan!) za pomocą plot i fplot ');

return

Różnice między tworzeniem wykresu za pomocą plot oraz fplot pokazano na rysunkach 5.2a, b.

Wykresy w układzie współrzędnych biegunowych

W układzie biegunowym współrzędne punktów to promień od początku układu i kąt między promieniem a dodatnią półosiąjc. Wykres tworzy funkcja polar

po!ar(alfa,r, ‘typ linii’)

gdzie:

alfa    - wektor określający przedział zmienności kąta w radianach,

r    - wektor określający przedział zmienności promienia,

‘typ linii’ - typ linii jak w funkcji plot.

Wymiary macierzy alfa oraz r muszą być identyczne.