DIAPULS, TERAPULS
Pulsujące pole elektromagnetyczne o dużej częstotliwości.
Zastosowanie: świeże wylewy, wysięki stawowe, bóle, przykurcze, zmian zwyrodnieniowe, odleżyny oraz zrosty opóźnione kości.
Zabieg można wykonywać przez opatrunek gipsowy, lub też stosując met w polu zabiegu.
MIKROFALE
Mikrofale znajdują się w widmie elektromagnetycznym między falami ultrakrć tkimi a promieniowaniem podczerwonym. Są silnie pochłaniane przez mięśnu przez co wywołują ich przegrzanie.
Zastosowanie, przykurcze mięśniowe, zespoły przeciążeniowe itp. Przeciwwskazania: świeże krwiaki, choroby naczyń obwodowych itp.
Ultradźwięki są to fale akustyczne, które — rozchodząc się w ustroju — dają określone efekty terapeutyczne, np. rozszerzenie naczyń krwionośnych zwiększenie napięcia mięśniowego itp.
Zastosowanie: w pourazowych zmianach zwyrodnieniowych, skostnieniacj okołostawowych oraz w bliznach śródstawowych i okołostawowych.
Przeciwwskazania: gruźlica, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy uogólniona miażdżyca.
Do mechanoterapii zalicza się wszystkie sposoby masażu, np. klasyczny, seg mentarny, wibracyjny, wirowy podwodny.
Masażem klasycznym ręcznym uzyskuje się przekrwienie czynne, zmniejszeni napięcia mięśniowego, bólu oraz przygotowanie do zwiększenia zakresu ruchów (tzw. redresji stawów).
Masaż segmentarny łagodzi bóle w bólowych zespołach przeciążeniowych.
Masaż wibracyjny (wykonywany wibratorem mechanicznym) powoduje przekrwienie skóry.
Wirowy masaż wodny (całkowity lub częściowy) stosuje się w celu zmniejszenia zwiększonego napięcia mięśniowego oraz poprawy ukrwienia kończyn.
Zastosowanie: stłuczenia, skręcenia, zwiększone napięcie mięśniowe, obrzęki zastoinowe w obrębie kończyn dolnych oraz pourazowe zaburzenia ukrwienia tkanek (bez ubytku skóry).
Komora pulsacyjna powietrzna składa się z pompy powietrznej wytwarzającej okresowo zmienne ciśnienie (1333—5332 kPa), sterylnego szczelnie worka polietylenowego (jednorazowego użytku) na kończynie, układu filtrów regulacji temperatury i wilgotności.
Zastosowanie: pourazowe i pooperacyjne obrzęki kończyn, stłuczenia, zranienia. zmiażdżenia, zwłaszcza w obrębie rąk, amputacje, reamputacjc, zespolenie kości, nerwów i ścięgien.
Zabiegi wodolecznicze wykonuje się za pomocą zwykłej wody, zaś zabiegi balneologiczne — wody mineralnej ze źródeł naturalnych. Ważny w terapii jest efekt termiczny — przegrzanie lub oziębienie w stosunku do obojętnego punktu cieplnego dla skóry (zmiennego indywidualnie w granicach 34—35 C). Zabiegi wodne wykonuje się też w kinezyterapii (leczenie za pomocą ruchu) jako ćwiczenia kondycyjne; w basenie prowadzi się naukę chodzenia, ćwiczenia w odciążaniu oraz ćwiczenia z dawkowanym oporem. Poprawę po leczeniu uzdrowiskowym spostrzeganą u chorych z powikłaniami pourazowymi przypisuje się działaniu mikroelementów na układy dokrewny, krążenia (ośrodkowy i obwodowy), nerwowy, jak też działaniu jonów solankowych wnikających do skóry (np. kąpiele solankowe lub radowe wpływające na gospodarkę mineralną ustroju).
Uzdrowiska zalecane w leczeniu następstw urazów narządu ruchu to: Busko Zdrój, Ciechocinek, Cieplice Śląskie, Goczałkowice, Krynica, Inowrocław, Jastrzębie Zdrój.
Przed podjęciem jakichkolwiek ćwiczeń konieczne jest zawsze zastosowanie zabiegów przyrodoleczniczych zmniejszających ból i napięcia mięśni.
Przeciwwskazane jest głębokie przegrzanie, gdyż przyspiesza ono wystąpienie odczynów wytwórczych.
Ćwiczenia czynne wspomagane i redresje bierne nie mogą być wykonywane poza granicę bólu.
Masaże i zabiegi rozgrzewające nie powinny być stosowane na okolice zajętego stawu, a jedynie na właściwe grupy mięśniowe.
Stosuje się także zabiegi zmniejszające ból, jak; jontoforeza nowokainowa, Poprzeczne galwanizacje, DD na staw oraz zabiegi zmniejszające napięcie mięśniowe: wilgotne ciepło (okłady zawijane, hydrokolator, masaż wirowy), okłady Parafinowe, masaż klasyczny.
' —- Ćwiczenia usprawniające 33
32