100&49

SA» PARYSA

I. Wypoicieść z{ ożeń. i a - wypowiedzenie, podAnlo treści

«. 1 poapolłc Im — wipdlnie, ogólnie.

«l łreefcie j wł ary wierzących w bogów greckich, wiec Ci reków, lubr wtarałomnrch (aluzje do lides Graeca), w przeciwsta-whsiiu do „ludzi stałych”-Trojan.

■ ii u Peleusa — Peletu, książę Teza lii, żenił się z Tetyaą, bogiń* fcę marską.

cfl BJicrziączIc i_ sobie nabywać — narażać się na nie-

ekgt

• łatał — przysądził, przyznał.

Helenę— powiedziała —zapowiedziała Helenę, przez swą sprawę — za sprawą Wenus.

Zwrot być może przysłowiowy; poniósł stratę; mowa o walkach i zniszczeniu Troi, i o śmierci Parysa. pr.Mitt Peleus wszędy Jowisza opowiada — aby Pe-leus zapowiedział wszystkim nadejście Jowisza, r 9S Setac mające wiele mienia, rozumu i piękności; w starodruku: w swym imieniu, rozumnej cudnoici w. H swej lubości — waszych przyjemności, upodobań!

gędców., itworność — kunszt muzykantów, poetów.

pw. U spowiada... to wezwanie być m u wdzięczne _

ogłasza, ie to zaproszenie Jest mu mile. Wpływy łacińskiej dcładni accusatfyus cum lnfinitivo_

»- Si krwią przyłączony — Peleus jako syn Ajakosa był wnukiem Zeusa.

RM stolec — tron.

»-■ sresele lodujcie —wesoło świętujcie.

Dfikordy ja — Niezgoda, przeciwno — nieprzyjazne.

617