10356278s4562003262840C83075075987148197 n

Sd^&nt- kola małe. których płaszczyzny są równolegle do płaszczyzny horyzontu astronomicznego 'Aii^yDida wschodu - lujjhpryzontu aslronomicziycgo zawady między punktem zachodn W a punktem zachodu ciała niebieskiego. AlU3^.tl*^flJji»3jg3^ewłw-<alĘ) • wycinek AKP aproksyinowany do peostej.

miczr-c kolo pozycyjne (AKPl^yiiciscc geometryczne punktów, z których porriar wysokości jest wielkością stałą

fX55iuQ23v długość luku horyzontu astronomicznego zawarta pomiędzy półnoerą częścią południka niebieskiego a kołem wierzchołkowym danego ciała niebieskiego)

lic ćwiartkowym - kat liczony w płaszczyźnie horyzontu astronomicznego od bliższej części połudtika niebieskiego w kierunku na E lub na W

Azymut w i

łkowego przcchodzącegoprzezdane ciało. W systemie liczenia od00" do90*(np.: A-N'20*E, A-SS7,2⁴W).

)- kąt liczony w płaszczyźnie horyzontu astronomicznego od pół nocie; części południka niebieskiego w kierunki na E do kola i przez dane ciiło niebieskie. W systemie liczenia od 000’ do 360^ (np.: A-200". A-002,1*).

nie połówkowym - kąt liczony w płaszczyźnie horyzontu astronomicznego od widocznej części południka niebieskiego w kierunku na E lub na Łlsołkewego przechodzącego przez dane cało niebieskie. W systemie liczenia od000* do 180* (np.: A-l50°W. A-023.5*£).

i - czas, który przyspiesza lub zwalnia wskazania chronometru w ciągi doby.

£lilii fikj&fikićJłłnfiiS - ciała niebieskie, których deklinacja jest większa od deklinacji punktu północnego hoiyzc-ntu (dla obserwatora ciągle widoczne), są stde nad łu^yzontem. widać je w kulminacji górnej i dolnej.

0WfiMfikis.2Vn.0WC - nigdy nic wschodzą, nigdy nie zachodzą, są poniżej równoleżnika r* są niewidoczne.

j okres czasu jaki upłynąć od momertu dolnej kulminacji Słońca średniego na południku środkowym danej strefy do daicj chwili, Liczony na rOtf* do 24‘. ZT-UTłr. z-W 15*; UT+k-LMT;

ka na obniżenie wittookręgu (średnie obniżenie wiAtokręgu)

kąt liczony w płaszczyźnie kola godzimego zawarty pomiędzy płaszczyzną równika niebieskiego d»vm ciałem niebieskim [90°(S)<5<9C*(N)) I - okres czasu między dwoma górnymi kulminacjami punktu Barana na tym samym połudsifcu.

Cfik.a słoneczna prawdziwa - okres czasu pomiędzy dw icma kolejnymi kulninacjami Słońca praw dziwego na Tm samy m połurbiku niebieskim. Dóbaylonec/na śrcdiia- okres czasu między dwoma kolejnymi dolnymi lulmitiacjarni Słońca średniego na tym samym południku niebieskim.

I rzeczywisty tor obiegu Ziemi wokół Scńca w czasie 1 roku (pczorny ruch Słońca wokół Ziemi w czasie 1 roku) koło wielkie nithylone w-zględcm równika pod katem f-±23*2?’.

(jumlpuąht Barana. Wągjj - punkty, w których eklipeyka przecina równik niebieski (punkty tównonocy).

| - punkt tównonocy jesiennej.Słońce przechodzi z półkuli N na półkulę S (23.09.). cjosenne (punkt Barana) punkt równonocy wiosennej. Słońce przechodzi/, półkuli S na półkulę N (21.03.).

Fazy Ksir2vcaV położenie jakie ciało to ząjmujc w odniesieniu do Ziemi i Słońca, oraz towarzyszące temu różne kształty dla obserwatora znajdującego się na .Ziemi.

________ł - okres czasu jaki upłynął od momentu górnej kulminacji Barana na południku Greer.wich

do danej chwili; liczony na W od 00* do 24*. I) GMK)U+X; 2) GU-GUA*; 3) GM-LHA.;

liczony na W od00^do 24*. TU“*X“TM’

liczony na W od 00* do 24*.TU+X-TM;

( okres czasu jaki upłynął od dolnej kulminacji Słońca prawdziwego na południku Grccnwich do danej chwili f okres czasu jaki upły nął od dolnej kulminacji Słońca średniego na południku Grccnwkh do danej chwili.

ł - kąt łączony w płaszczyźnie równik* niebieskiego od górnej części południka Grccnwich w kierunku na W do kola "^x godzinnego przechodzącego przez dane cało niebieskie. W systemie liczenia od 000* do 360* (GHAoc+k-LHAoi).

Simaziisaocjstt ^^X.(Słi£cs) - kąt liczony w płaszczyźnie równika niebieskiego od punktu Barana na W do koła godzirr.cgo przechodzącego prze dane ciało niebieskie. SRAo.-360*-cio<

^ HJŁ hoiyzoiKalna pznlaksa - kąt pod jakim widziałby obserwator promień Ziemi będ\e na obserwowanym przez siebie obiekcie, bj;, • wysokość pozorna, wysokość skorygowana o s*i, 1)1 P

Jlo.OCCIłL?itoftfimKiDy - płaszczyzna koła wielkiego, którajest prostopadła do linii pionu.

wą i&Sfiiylru Iwjc.1 kość i gwiazdową absoluttal - obserwowana wielkość gwiazdow a jaką miałoby ciało niebieskie ogłą&ny z odległości 10 parseków. Im wartość jasności większa w wartościach ujemnych, tym planeta świeci jaśniej.

Kfił&gfitkinoę - koło wielkie przechodzące przez bieguny niebeskie (T*n. Ps). Prostopadłe do równika niebieskiego. KfitojidćifiSOdzinnc koło godzinne, którego płaszczyzna jest prostopadła do południka niebieskiego

Kolo W ,cik<Ase_(waiykal) - kolo wielkie przechodzące przez Zenit i Nadii. Prostopadłe do horyzontu astronomicznego, płaszczyzry kół w ielkich przechodzą przez linię pionu.

KiJjDiDaęja-dfiirw - punkt na sferze niebieskiej powstający z przecięcia toru ciała niebieskiego z doi ną części ą połudn ika niebieskiego (niewidoczne). Punkt powstaje z przecięcia się linii horyzontu i toru dziennego pozornego rucht Słońca to Wschód i Zachód astronomiczny.

KuJj&ip«ęją_£&as - punkt przecięcia się toru ciała niebieskiego z płaszczyzną południka niebieskiego, a właściwie z górną jego częścią zawierającą Zenł (widoczne).

- miejscowy kąt czasowy Słońca prawdziwego.

Linia jńonu prosta przechodząca przez obserwatora, środek Ziemi wyznaczająca na sferze niebieskiej dwa punkty: Zenit r Nadir.

LPKUS - miejsce geometryczne punktów będących środkami wszystkich kó! godzinnych danej pozycji obserwatora.

LvJś.<kisnny - droga ciała niebieskiego po części widocznej ŁyLCfiaiy - droga ciała niebieskiego po części niew idocznej MsrJ&$ moment punktu górnej kulminacji.

\jc- Ao\>vW _|<^Wr^>

•J.- Metoda szerokościową - polega na obliczeniu współrzędnych geograficznych punktu wytycznego B(vs. Xa). który powstaje w wyniku przecięcia się astronomicznego koła pozycyjnego z południkiem pozycji zliczonej    ₍

U.iliuźK    i

v\; £-\m ^

—    1/    —r-