103

3.2. APARATY ELEKTRYCZNE WYSOKIEGO NAPIĘCIA

Obciążalność długotrwała, wyznaczona z uwzględnieniem sposobu ułożenia i prowadzenia szyn, musi być większa niż największy spodziewany prąd ciągły, określony wartością prądu znamionowego trasformatora zasilającego lub prądu obliczonego z mocy szczytowej.

Skutki cieplne przepływu prądu zwarciowgo w gołych przewodach sprawdza się przez wyznaczenie zastępczego cieplnego prądu zwarciowego /_th i porównanie go ze znamionowym prądem ^-sekundowym przewodu I^,. Zastępczy cieplny prąd zwarciowy oblicza się z zależności (3.55).

W przypadku stosowania automatyki samoczynnego ponownego załączania (SPZ) korzysta się z zależności

i Ii,T_kl    (3.33)

v i=l

gdzie

T_k= t T_u    (3.34)

i = 1

w których: /_thl — zastępczy cieplny prąd zwarciowy przepływający w kolejnych cyklach SPZ; T_k — zastępczy czas trwania zwarcia; T_ki - czas trwania zwarcia w kolejnych cyklach SPZ w s.

Wytrzymałość cieplna gołych przewodów podczas zwarcia jest wystarczająca, jeżeli gęstość prądu zwarciowego S_th spełnia zależność

S_t^S_thrJ~    (3.35)

w której — dopuszczalna 7^_r-sekundowa gęstość prądu zwarciowego (rys. 3.20); przy T_kt = 1 s zależność (3.35) jest ważna dla dowolnych czasów T’ .

Gęstość prądu zwarciowego S_th wyznacza się jako iloraz prądu /_(h i przekroju przewodu s.

Po przekształceniach zależność (3.35) może być zapisana w postaci wzoru

(3.36)

(3.37)

⁵^^5min S_th, V T_kr

Dla T_kl = 1 otrzymuje się

_s>i S s? ith „

przy czym S_thl — dopuszczalna jednosekundowa gęstość prądu zwarciowego.

Sprawdzanie szyn sztywnych na dynamiczne działanie prądu zwarciowego polega na wyznaczeniu naprężeń mechanicznych w szynach, występujących w przypadku przepływu przez nie prądów zwarciowych i porównaniu tych naprężeń z naprężeniami granicznymi dopuszczalnymi (T_d(>_P.

103