ouutMn
1 ‘ttflMSP CS — - ■ w ^
YMM «ę /.Hem jakiś Icksi oTJS
!■ fMlWw P ** trtm,wktórym j,1"!' Mi My M1 1 * nunifcstowAnił hj*' uEijfe waywiot Mi Słowackiemu u pJ? |HHUIMPWB czytelników, en raczej dS? mM k«afe P^MjfiJSKJWM milczcui?
prowokwułjj^ś tj,jj£0 ^ (q J' .MW”^ "Mabyłapnjjr tym im id co ^?^S^iŁu»afliie pra^i J Sto ooyifa, i o '^i{niej!?{dftTiikó\j. Waty^J I^MTminę dcmoiwtracyjne« ton* deklarowanie *
_^ K m)^iorskitj>ayyiilcjiomif MunU.f]
ImoiwI dygresyjny - roobwwoy dodatkowo dzięki pej. BgMMji autora i Itpdac, otaczającej jego śmierć jTTóEStoSci także były istotne,^
. fatami« MttUloika* fonferiekiu siebie-artyaay r AfitM*rMwt,i* Tmi>*? pr7f(j Przypomnijmy choćby Go&inf itifili oraz i Mg IM' fol)' dedykacyjne do ftMfO. Wpmi « tamte utwory sylwetka .ja-poety" JM* jatek ml nie zauważona; teraz wielka i gfosoaH jWktmiu Jitencka, wsparta salonową plotką otwierała przed Stada m ndM ara?
II POETYKA DYGRESYJNEGO POEMATU
poemat i wiRTuoznnsTwo Dvo*esn
fJou<y CU&o yofirtA—
ąwanmr -pana Beniowskiego, drwi lub wspomina.
(Amoportrcp ten wyłania się zarówno z me pozbawionych acnkici ironii słów narratora o sobie, o tyni, lam jest, p»k zc Wstawek o charakterze wspomnieniowym; bowiem także igh relm mc była rckonsiruRcia^piograiu. własnej drogi życiowej lecz dtp- " wadzenie do prezentacji poety takiego, jakim icst obecnie, jaki tu -tfiasnic, zc strof poematu o Beniowskim, prezentuje śaę pubbczmeT
Poemat i mrtuottrstwo dygresji. Najpierw uderza w Bernowj-k&n wirtuozerstwo formy. Od pierwszych taktów utworu Słowacki jakby od niechcenia je demonstruje:, przez wybór poematu) dygresyjnego jako gatunku, wybór fakoltrofy. a przede
chwalę’*, II 72) — są w Beniowskim, są wplatane do dyskursu z czytelnikiem./ Y^iAkOł
Poemat dygresyjny to — jak MoniAum Byrtfca — utwór o charakterzę fabularnyn). o luźnej, fragmentarycznej knmpnzy-cg^ najczęściej wiązanej prowadzącym cały tekst motyaan-p®* droży bohatera11. Nad warstwą fabularną dominuje -jednak
" Zob. Jacek Brzozowski, Dygresyjny poemat [w:] Sbwnik literatury polskiej XIX wieku, red. Józef Bachórz i AUna Kowalczykowi, Wrocław 1991. -,iLT . • Kf " "