10a

OPTYMALIZACJA KONSUMPCJI W CZASIE

Konsument wybiera między konsumpcją w okresie bieżącym (CJ a konsumpcją w okresie przyszłym (C,-i> czyli określa wielkość oszczędności. Również ten wybór ma swoje ograniczenia. Są nimi wysokość dochodu (D*) i wysokość stopy procentowej (r). Tworzą one swoiste ograniczenie budżetowe, zwane inaczej linia możliwości Einko^Sh;

W zetknięciu z krzywą obojętności linia ta wyznacza optymalną strukturę konsumpcji bieżącej i przyszłej:

Wielkość dochodu równa jest odcinkowi OG. Z wykresu otrzymujemy wielkość oszczędności, które są różnicą dochodu między dochodem bieżącym (ode. OG) u konsumpcją bieżącą (ode. OF).

Zmiana stopy procentowej, wpłynie na zmianę tej struktury. Nowa linia ograniczenia budżetowego A,B, przy wyższej stopie procentowej wyznacza inną strukturę podziału dochodu na konsumpcję bieżącą i przyszłą. Teraz konsumpcja bieżąca jest mniejsza a oszczędności są większe. Widać więc pozytywną zależność między oszczędnościami a zmianami stopy procentowej.