Najskuteczniejszym sposobem zmniejszenia emisji tlenków siarki z procesów spalania w urządzeniach cieplnych jest spalanie paliw o jak najniższej zawartości siarla co wymaga zastosowania różnych metod wzbogacania węgla.
Efektywność wzbogacania węgli kamiennych zależy od składu chemicznego i struktury krystalograficznej składników substancji mineralnej, które cechują się dużą zmiennością w zależności od złoża.
Aby utrzymać poziom emisji S02 z procesu spalania węgla kamiennego równy 200 g SOy GJ zawartość siarki powinna wynosić 0,2 % mas. Tak duża redukcja zawartości siarki w węglu jest możliwa tylko przy zastosowaniu specjalnych technologii wzbogacania węgla.
W węglu kamiennym o dużej zawartości siarki występuje ona przeważnie w postaci pirytu FeS2. Ponieważ piryt jest ok. 3 razy cięższy od węgla kamiennego to można go usunąć w procesie mokrego wzbogacania węgla z zastosowaniem wirówek, cyklonów.