10

4.11. PRZYKŁADY OBLICZEŃ WYTRZYMAŁOŚCIOWYCH PRZEKŁADNI ZĘBATYCH 263

Przyjmujemy szerokość wieńca b = 75 mm. Czołowy kąt przyporu

4.11. PRZYKŁADY OBLICZEŃ WYTRZYMAŁOŚCIOWYCH PRZEKŁADNI ZĘBATYCH 263

tg c*t =

tgc*

cos/3

tg20°

cosl6°20'

0,37927

czyli o-t = 20°46'.

Obliczamy zastępcze liczby zębów

20,37

- ^Zl Zzl    cos³ ti

18

cos³16°20'

^z2    cos³ 8    cos³16°20'

Sumę współczynników przesunięcia zarysu dzielimy na poszczególne koła przekładni, korzystając z wykresu na rys. 4.24. Wykres ten jest sporządzony dla przekroju normalnego, więc najpierw obliczamy wartość sumy współczynników przesunięcia zarysu w przekroju normalnym T,x_n

Hx_n =    ^!-= 0,521

ⁿ cos/? cos 16° 20'    ’

Otrzymujemy następujące wartości współczynników' przesunięcia zarysu

x_ln = 0,333 x_{2 n} = 0,188

x_u = x_lncos& = 0,333 • cosl6°20' = 0,32

X2t =    — #i_t = 0,5 - 0,32 = 0,18

Toczny kąt przyporu w^r przekroju czołowrym wynosi

a    197,98    ^ .

cosa_tw = —cosa_Ł = — ^ ♦ cos20 4G = 0,92559

(Lyj    200

czyli a_tw = 22° 15'.

6. Obliczenie wskaźnika zazębienia przekładni

Czołoww wskaźnik zazębienia wyznaczamy ze wzoru (4.15) po uprzednim obliczeniu wysokości głów zębów i wartości pomocniczych

h_ai = ™(y + £iu)    =    4 • (1 H- 0,333)    = 5,33    mm

h_a2 = m(y + x2n)    =    4 • (1 4- 0,188)    = 4,75    mm